Dit de hoek St Gerlachstraat, Heezerweg, in 1972 was dit dacht ik al een drogisterij, een stukje verder in de straat zat kapper Manders.

Beste Peter, volgens mij zat daar vroeger een drogisterij op de hoek van de Heezerweg. Als je verder de straat inliep zat er een kapper in het volgende huis.
Aan de linkerkant woonde de huisarts op de hoek met de St. Romboutstraat, dr. de Murrecy was zijn naam.

Als je deze straat uit liep kwam je bij het blauwe badje, ook wel pierebadje genoemd. Wij zijn daar vaak gaan zwemmen en zonnebaden. Zwemmen in ongeveer 20 cm. water

Ja, Peter, was dat de winkel van je ome Jan? Het adres is Heezerweg 303B en er zat eind jaren zeventig de drogisterij van J. Vermeulen! Of hij er 1972 ook al zit weet ik niet, 1975 in ieder geval wel.

Kapper Manders zal kapper van Rijswijk moeten zijn zo denk ik.

Drogisterij Vermeulen zat er sinds eind jaren zestig, hun jongste dochter Marja zat bij mij in de klas. Ze hadden ook nog een José, die trouwde later met een politieagent. Vóór hen had het echtpaar Hermans daar een drogisterij, zij gingen na hun pensionering op de St-Bonifaciuslaan wonen. Zij werden door ons altijd ome Bart en tante Nelly genoemd.

De kapperszaak was inderdaad van Van Rijswijk, vader en zoon. Vader heeft geknipt tot zijn 84e en is op 88-jarige leeftijd overleden. Zoon Freddy, nu ± 70 jaar, knipt nog steeds in dezelfde zaak, waar het interieur nauwelijks veranderd is. Wij woonden in de Gerlachstraat op nummer 51 en vertrokken in 1957 toen ik vier was naar de Van Renesseweg (Pius X). Tot ongeveer mijn tiende ben ik steeds naar kapper Van Rijswijk gegaan; daarna naar Frans Hermans op de Moreelselaan. Hoewel ik niet meer in Eindhoven woon laat ik me nog steeds door Frans Hermans knippen, nu dus al zo'n 44 jaar. Toen hij een paar jaar geleden eens op vakantie was, zag ik dat de kapperszaak in de Gerlachstraat er nog steeds was, dus liep ik eens naar binnen. Grote verrassing dat ik Freddy van Rijswijk daar nog aantrof; hij was nog niet veel veranderd, en toen ik hem wat kinderfoto's liet zien, kon hij het zich ook weer herinneren. Sindsdien ga ik ook weer af en toe naar de Gerlachstraat om geknipt te worden.
De dokter aan de overkant heette De Meurichy en was ook onze huisarts. Als kleine kinderen hadden mijn broertje en ik een enorme krullenbol, echt lang haar. Toen we naar de kleuterschool gingen, vond de huisarts toch wel dat we een kort gedekt jongenskapsel moesten hebben. En zo geschiedde...

Rechts van de drogist zat ook een sigarenzaak, en links van de drogist de kapper met zo'n typisch rood blauw licht dat draaide, daarnaast begin jaren 70 een snoepwinkeltje, ook rechts van de drogist café Unitas met Frans en Ber.

Naast de sigarenzaak zat in de jaren 60 een klein winkeltje (snoepwinkel) van van Gool. Achterom kon je daar petroleum kopen. Ik heb het daar vaak gekocht. Er was alleen een kolenkachel in ons huis, we gebruikten voor bijverwarming een petroleuumkacheltje. Dat kon je indien nodig ook in de keuken neerzetten.

Heette dat winkeltje van van Gool misschien Tivoli bazaar?

Ja dat klopt, toevallig kwam ik de Meneer van Gool tegen en hij vertelde dat hij de zaak van zijn ouders had overgenomen. Hij is gestopt in 1963. Ook zei hij dat ze vroeger met een wagen langs de deuren kwamen. Moeder deed de winkel en vader de petroleum.

Van 1951 tot ongeveer 1961 heb ik met familie ( 2 broers en 1 zusje -de Vries ) op nummer 82 in de St.Gerlachstraat gewoond.Tegenover ons woonde de familie Pieper, met twee dochters, waarvan één dochter Trudy heette. Op het hoekje van de Goedelestraat woonde de familie Saenen met dochter Karin. Heel in het begin woonde tegenover ons de familie Bierkens met vier kinderen, die is later naar de Heezerweg verhuisd. Ik was lang vriendin van Gerrie, de oudste. Wij gingen af en toe op woensdagmiddag bij familie de Meurichy televisie kijken,want die hadden we zelf nog niet. Mijn moeder ging altijd naar kapper van Rijswijk en telefoneren deden we bij de drogist op het hoekje van de Heezerweg. Ik kan me nog herinneren, dat ene Job ( die invalide was ) met een kar langs de deur kwam met Hille-beschuit en koekjes en op zaterdagavond kwam de kaasboer.

Ik heb ook in de Gerlachstraat gewoond, ik geloof op nummer 36, een bovenwoning. Op de hoek woonde Tante Bets van der Meer met 2 dochters Ans en Willie. Leuk de foto's weer eens te zien. Ik woonde er van 1952 tot 1959, toen verhuisden we naar het Genderdal. In die tijd kwam de bakker met een handkar, en dan vroegen we:"geef ons een kadetje, geef ons een kadetje". Wisten wij veel dat je die moest kopen, soms gaf hij er een.

ik heb ook in de Gerlachstraat gewoond,op nr 91,naast de fam Pieper en de dochters Trudy en Fija. Onder ons woonde de fam.Bruinschot met de dochters Annelies en Agnes en daarnaast de fam. Massuger met dochter Ria.

Wij woonden op de hoek St. Gerlachstraat/ Romboutstraat en wel op no 39, met dat schuine dak. Van 1951 tot 1964 hebben wij daar gewoond. Ik, Gerard dus, met mijn broer Henk. Al die families kan ik me nog goed herinneren. Ria Massuger had ook nog een broer, Peter en was een van onze vele vrienden. Annelies en Agnes ken ik ook nog goed. Helma de Vries kan ik me niet herinneren.Woonde onder jullie soms een familie de Laat?.Van familie de Boer weet ik nog dat wij daar af en toe televisie mochten kijken, een van de eerste!! Pa werkte vlgs mij Philps en de tv was toen nog in ontwikkeling. Weet nog wel dat ze ook een jongen hadden, Helpri dacht ik dat hij heette. Boven ons woonde de familie Knippels.Langs Pieper woonde een fam. Swinkels. In 1964 zijn wij verhuisd naar de Distelstraat 38 !!

Deze foto 25465 is zo'n 40 jaar later op dezelfde locatie gemaakt.

De naam van der Laat zegt me wel wat. Volgens mij woonde die inderdaad beneden ons. Ook de naam Swinkels zegt me nog wat, maar ik weet niet of zij ook kinderen hadden.

Die fam. Swinkels was al op leeftijd en hadden geen kinderen. Maar toen de hr. Swinkels stierf, vlgs mij al vlug toen ze er woonde, deden wij voor haar wel eens boodschappen bij bakker Brekelmans met dat indische vrouwtje .Of bij de Gruyte,r waar je dat snoepje v.d. week kreeg, of bij Hobo, de melkboer in de Korianderstraat. Dat werd dan weer beloond met snoep of koek.Ik herinner haar ook zo goed want toen zij ook stierf, ik moet toen ong. 10 jaar zijn geweest, heb ik afscheid van haar mogen nemen en dat was de eerste dode die ik zag !!! En dat vergeet je nooit meer.Trouwens Helma, hoe heten jouw broers en hoe oud zijn die nu.En ja, die fam. Bierens woonde in de Goedelestraat, het 3e huis aan dezelfde kant als Karin Saenen woonde, waar ik vroeger ook ooit speelde.

Mijn broers heten Hans( geb.1951) en Ad (toen Addy geb.1953),maar wat misschien meer herkenbaar was, dat we een zusje ,Irene, hadden ( geb. 1959) die verstandelijk en lichamelijk gehandicapt was en dus lang in de kinderwagen heeft gelegen.( Ze is in 2003 overleden ) Bij Karin Saenen heb ik ook vaak gespeeld en volgens mij was zij enig kind. Bij Bierkens was de tweede zoon , Hans, gehandicapt. Hij had spierdystrofie en is jong overleden. De familie Bierkens woonde toen al op de St. Bonifatiuslaan. Pa Bierkens was bij de politie. Mijn vader werkte ook bij Philips. Hij leeft nog, maar mijn moeder is in 1999 overleden.

Helma. De namen Karin Saenen en Hans Bierkens zijn voor mij bekenden. Karin Saenen is een oud collega en met Hans Bierkens ben ik jaren bevriend geweest. Hans is 17 november 1974 gestorven. Hij was de oudste zoon. Piet Bierkens was bij de politie (laatste functie: bijzondere opdrachten) De broers van Hans zijn Theo ( bekend cameraman) Frank (cartoon tekenaar) en bozus Gerry. Zij woonden aanvankelijk op de Heezerweg en later aan de St. Bonifatiuslaan 16.

Helma. Nog even een aanvulling. Type Hans Bierkens maar eens in bij de zoekopdracht. Je krijg dan een foto van hem als scout.
<<< Het betreft foto 15952. (Red.) >>> 

Mijn naam is Paul de Meurichy, ik ontdek deze site vandaag en herken een heleboel herinneringen van anderen. Mijn vader was inderdaad huisarts, heeft tot 1986 op de St Gerlachstraat 98 praktijk gehad in ons huis met de voordeur met ronde raampjes. Tegenover ons woonde de familie Bus, Mevrouw Bus woonde er vorig jaar nog steeds; ik kwam haar tegen bij de bakker. Op de hoek Heezerweg - Gerlachstraat (tegenover de drogist van Oom Bart) woonde de familie Prevo. Als kleuter (ik spreek over de beginjaren jaren 1950) speelde ik vaak met hun dochter Mieke. In de Romboutstraat woonde de familie Kersten; hun zoon Theo was een school vriendje van me. (lagere school op de Rector Baptistlaan, hoofd Mijnheer Panken). Mijn ouders zijn in 1986 verhuisd naar Leende

Mijn naam is Carla (Hofkes) van Alst en woonde in de Romboutstraat om de hoek bij dokter de Meurichy. Ik speelde vaak met Paul de Meurichy. Mieke Prevo was mijn vriendinnetje en op woensdagmiddag mochten we televisie kijken bij "de dokter" en zomers zwemmen in hun zwembad wat dan opgezet werd.
De drogisterij van de fam Hermans kan ik me goed herinneren, evenals het snoepwinkeltje van van Gool.
In de Romboutstraat woonde verder de fam Ooms-Mommersteeg, van de Ven met hun kinderen, Ine en Johan.
Ik zat op de nonnenschool, hoek Heezerweg/Tivolilaan. Ben nog naar de laatste open dag geweest ivm de sluiting. Toen nog even door de Romboutstraat gereden.
Herinneringen komen dan weer boven. Wij zijn begin jaren 60 verhuisd naar Woensel.

Mijn naam is Will (Willie) Klerkx, ik ben in 1958 in de St. Gerlachstraat 100 geboren. Samen met mijn ouders Wim en Elly en broer Carlo en zus Trudith hebben wij tot 1975 langs onze huisarts, dokter de Meurichy, gewoond. Als kind op de lagere school aan de Rector Baptistlaan bij "hoofdmeester" Panken en o.a. juffrouw de Win, meesters Heezemans, De Brouwer en van der Peet gezeten, en een aantal jaren bij het Tivolikoor gezongen. Oude herinneringen komen boven bij het lezen van de namen van Kapsalon van Rijswijk, snoepwinkel van Gool met daarnaast de sigarenzaak van de familie Doreleijers, de drogist op de hoek met de Heezerweg, bloemenzaak Bouwman een stukje verderop, de families Prevo en Mommersteeg, de winkelstrip op de Heezerweg, het blauwe "zwembad" in het park aan de St. Bonifaciuslaan. Erg leuke tijd is dat geweest met o.a. "stoeprandjebutsen" in de St. Romboutstraat, voetballen op het trapveldje tegenover tandarts Bos op de hoek St. Romboutstraat met de Thomas a Kempislaan. In 1975 zijn wij als gezin verhuisd naar de wijk de Luytelaer in Woensel.

Mijn ouders, Jan en Francien Liebregts, zijn in 1952 of 1953 in de Gerlachstraat 27 (bovenwoning) komen wonen. Naast ons woonde mijnheer en mevrouw Braspenning. Ikzelf ben van 1950 en in het SInt Jozefziekenhuis geboren. Voor mij waren de jaren in de Gerlachstraat heerlijke jaren met veel goede herinneringen aan vriendjes, vriendinnetjes maar ook aan hun ouders, "mijn ooms en tantes". Enkele leeftijdsgenootjes uit die tijd: Mattie Verkaart (vader "ome" Jo), Hans van Nistelrooij (moeder tante "Mia"), Antje Jans(sen). Haar vader hield achter in de schuur vlaamse reuzen (konijnen). En Japie en Pekie, een tweeling. Hun vader was politieagent in Eindhoven. Tja en ook onze huisarts, dokter De Meurichy. Volgens mijn moeder heeft deze huisarts mijn leven gered, toen ik na door het ijs te zijn gezakt een dubbele longontsteking had opgelopen. Het zou echt "kantje boord" zijn geweest. De kapper en de sigaren-/sigarettenzaak "op de hoek" van de Gerlachstaat kan ik mij nog goed herinneren, al was het alleen maar omdat ik een luciferdoosje waar mijn moeder een papieren gulden in had gedaan om sigaretten te kopen (dat mocht toen nog) had verloren. Gelukkig vonden mijn moeder en ik die samen terug. Maar het verlies van zo'n "kapitaal" heeft bij mij een diepe indruk achtergelaten. Bij de nonnen op de kleuterschool gezeten, en uiteraard op de lagere school bij bovenmeester Panken. In 1958 verhuisden wij naar Den Bosch. Nog steeds, als ik in de buurt ben, kan ik het niet nalaten om even door die straat te rijden (al is de laatste keer zeker vijf jaar geleden).

Nog even ter aanvulling: Wij hadden thuis een boxer, "Cassie". Een hond die uit het nest gestoten was en door mijn vader en moeder met veel moeite met fles en speen is grootgebracht. Een prachtige trouwe hond die wanneer ik buiten aan het spelen was voorkwam dat ik de straat op liep. Hij ging dan voor mij lopen en dwong mij zo "terug" de stoep of het gras op. Als ik buiten aan het spelen was en ik kreeg slaap, dan ging ik niet naar binnen maar duwde onze hond om en ging tussen zijn schoften liggen slapen. Cassie vond dat prima. Mijn moeder vertelde wel eens dat, wanneer ik zo tussen zijn schoften lag te slapen, buren probeerden onze Cassie te verleiden om op te staan. Ze hielden de hond dan iets lekkers voor, bijvoorbeeld een bot of een stukje vlees. Cassie heeft zich nooit laten verleiden en bleef liggen tot ik wakker werd. Wat een prachtig, lief en trouw dier was dat toch,  voor mij een echt maatje.