Mooie foto. je kan zo nog de Lambertuskerk op de Hoogstraat zien.

De Beatrixhaven 1 was mijn eerste werkgever, nu iets meer dan 50 jaar geleden. Op 27 september 2006 had ik het genoegen om met mijn vrouw, kinderen en kleinkinderen, daar ter plekke opnieuw te mogen zijn. Het lag nogal overhoop want er werd gerenoveerd. Vanwege dat 50 jaar werken jubileum was onze zoon al verkennend bezig geweest, maar had het niet precies kunnen vinden. Samen vonden we het kanaal terug en ik zei we moeten naar de plek waar die hoek in het kanaal zit. Die hoek staat precies op de foto en op de achtergrond staan de werkplaats en het kantoor van De Vries Robbé en Co N.V. De vissende mannen zitten met hun rug naar de oud-ijzer-werf van Benjamin de Jong toentertijd. Toen wij er vorig jaar waren was die werf er nog steeds, maar hij had een andere naam. Mijn taak was om de verbinding te onderhouden tussen de werkplekken van De Vries Robbé en Co N.V. bij Philips Strijp I, Strijp II en Strijp III en wat wij noemden `De Beatrixhaven`. En dan ging het om doosjes bouten en moeren, keilbouten en surgribringen maar ook om loonzakjes, klokkaarten en werkkaarten.

Naast de Vries Robbé lag het bedrijf Betondak Arkel. Daar heb ik ook nog even gewerkt, net als op een cementschip dat bij de betoncentrale Beatrix lag. Over smerig werk gesproken, dat was echt smerig.

Vanuit de Olympialaan ging ik, samen met mijn vriendje Koen Anker, vaak spelen bij deze haven aan het Beatrixkanaal bij de Hastelweg. Op de hoek, achter deze mannen, was destijds een veldje waar te slopen auto's stonden. Prachtige 50-jaren auto's die geplet zouden worden bij Benjamin de Jong. Had hij dat maar niet gedaan, ze zouden nu goud waard zijn. Op zoek naar kikkervisjes ben ik hier nog een keer in het water gevallen en wist niet hoe snel ik er weer uit moest. Alles nat en vies, moeder blij. Eind jaren 60 ging Koen bij de zeeverkenners en had tegenover deze mannen zijn boot liggen. Eind jaren 70 kwam ik hem weer tegen, deze keer in de Effenaar waar het optreden was van zijn bandje, Nasmaak. New wave/punk maar wel erg goed. Als bassist stormde hij over het podium. Als Nasmak kreeg deze band ver buiten Eindhoven veel bekendheid. Een landelijke krant jammerde destijds hoe het toch kon dat niet Amsterdam maar Eindhoven de beste muziek voortbracht.

Heb hier veel herinneringen liggen, de Beatrixhaven. Met zijn hoge bergen zand, grind en boomstammen was het daar heerlijk spelen. We hebben daar voor het eerst (mijn broers en ik) geprobeerd te zwemmen, bij gebrek aan 'n zwembroek hielden we onze onderbroek aan maar die nam de kleur van het water en zand aan. Dat viel thuis niet in goede aarde en het werd ons verboden daar nog heen te gaan. Dan maar zwemmen in ons blootje, maar toen we betrapt werden door onze pa moesten we nog 'n keer met de billen bloot en konden we 'n tijdje niet zitten.

Het is op deze locatie dat een vrachtwagen, welke per binnenschip zou worden vervoerd, in het water lazerde.

De man met pet op, die omkijkt, is mijn vader Piet van der Scheer