Ik ben in deze kapel gedoopt. Mijn opa Jan Bogaars, Boekbinderij deed veel boeken binden voor de Zusters van het ziekenhuis.

Ik ben ook gedoopt in deze kapel. Ik ben de jongste van 11 kinderen en de enige die in het ziekenhuis is geboren en dus ook gedoopt.

Ik was van 1961 tot de verhuizing naar Woensel in 1973 misdienaar/acoliet in deze kapel. De eerste mis begon om 6.30 uur. Na afloop en voor schooltijd mocht je dan bij de zusters van liefde (toen o.a. zuster Antonius en zuster Fransiscus) blijven ontbijten. Veel Augustijnen deden daar de mis o.a. Pater Esser en pater Snelting. In die tijd waren rector van Grinsven en later rector Elsen het hoofd van de pastorale dienst. De rectores woonden in huize Ravensdonck. Vanaf het begin van de zestiger jaren was er periodiek een mis in het Philipijns voor de aldaar gerecruteerde zusters.

Mooi om deze kapel na zoveel jaren terug te zien. Ik lag in de oorlogsjaren hier met nieronsteking voor 6 weken. Jammer dat men het niet kon vinden. Dokters hebben het nu veel gemakkelijker, met al de machines.

De St. Catharinakerk werd op 6 december 1942 zwaar beschadigd. Daarom heb ik in 1944 hier 's ochtends mijn plechtige communie gedaan. 's Middags in magazijn Bemelmans (waar toen voor de parochianen van de Catharien in de Kerkstraat) de plechtige doopbeloften. Later werd Het Katholiek Leven op de Wal de tijdelijke parochiekerk.