Het knuppelbruggetje bevindt zich volgens mij links van de foto. Op dit weitje gingen we tijdens de gymles vaak softballen.

Dit heette vroeg de grote speelweide, iedereen die wilde vliegeren ging daar heen. Ook werd het soms door de H. Hartschool gebruikt om te gymmen.

Op deze weiden stonden ook rode fonteintjes, waaruit je kon drinken, na op de spuitkop gedrukt te hebben. Weet je dat ook nog?

Het huis links op de achtergrond staat op de hoek van de Edenstraat en de Jan Smitzlaan. Iets rechts van het midden op de achtergrond ligt de brug over de Dommel. Deze speelweide trok veel kinderen uit de omliggende buurten en in de zomer werd er, vaak tot het donker werd, gevoetbald en gehockeyed. Het is dan ook niet verwonderlijk dat uit deze omgeving veel tophockeyers voortkwamen: een van de eerste was Thea Jansen van Oranje Zwart, die naast ons woonde in de Edenstraat. Verder Heiko van Staveren uit de Elzentlaan, een van de eerste internationals van HTCC, de twee jongens van Christis, ik meen Grad en Frans, uit de Binnenwiertzstraat, Thijs Kaanders uit de Guido Gezellestraat, en verder nog een aantal jongens die uiteindelijk in de hoogste elftallen van Racing en EMHC terechtkwamen. De aanwezigheid van deze speelweide had daar alles mee te maken: iedere avond werd er fanatiek gespeeld. Ook enkele voetballers zijn hier vandaan gekomen: Henk Bloemers en Jos Manders die allebei hun sporen bij VV. Eindhoven hebben verdiend. Ikzelf heb er ook vele jaren een balletje getrapt. Eeuwig zonde dat de Edenstraat uiteindelijk doorgetrokken moest worden naar de Schaepmanlaan.

Naast het vele sporten en het ontstaan van kalverliefdes herinner ik me de jaarlijkse bijeenkomst van alle verkenners uit Eindhoven op 23 april, de dag van Baden Powell. Na eerst een mis (natuurlijk) trokken we vanuit alle stadsdelen naar dit plantsoen en liepen een hesen de vlag. Als verkenner zijnde mocht je hiervoor zelfs later op school komen en in uniform naar school. (Wat waren we trots)

Vanuit Stratum fietste ik regelmatig 's avonds door het plantsoen naar mijn vriend (later man) in de Edenstraat. Dat ik wel eens een potloodventer tegenkwam nam ik maar voor lief. Achteraf beter niet kunnen doen natuurlijk, maar het sneed wel een stuk af. Mijn ouders en vriend waren er niet blij mee.