Dat klopt, ik herinner het me nog wel zo! Mijn oma (Truda van Hoof) woonde uiteindelijk op de begane grond, 3e raam van links. Destijds was het nog goed toeven in het bejaardenhuis, fulltime personeel (veelal ongehuwd!) dat altijd aanwezig was, iedereen kende en voldoende aandacht had. Maar dat is - net zoals de koeien op de voorgrond - verleden tijd!

Tis maar wat je bedoelt met: Dat klopt. In 1955 was het hele complex Mgr Swinkelsstraat. Het bejaardenhuis en de omliggende woningen. Achter de huizenrij links lag een restant van de Kaakstraat.

Bij het sluiten van het Fraterhuis aan de Frankrijkstraat, begin 1989, heeft het Parochieel Kerkkoor ”Laus Deo” van de Pauluskerk tot 1991 hier haar wekelijkse koorrepetities gehouden. Dit gebouw was in die jaren in gebruik als dependance van Eckartdal.

Het linkse blok zijn volgens mij duplexwoningen. Wij liepen hier iedere dag langs als we naar huis of naar school gingen aan de Pastoriestraat. Voorbij de duplex ging je links de kaak in en naar de Woenselsestraat en rechts was een zandpad naar de Oude Toren.

Ik ken deze situatie van nog veel later maar als de dag van gisteren in mijn geheugen. Ik woonde toen op de Pisanostraat, een van de eerste nieuwbouwwijken van Woensel. Ik zat op de kleuterschool welke links naast de Petruskerk lag. Een logische route dus. De mgr Swinkelsstraat kwam dus in 'mijn' tijd uit op de Europalaan. (voel me een jonkie hier..)

Ik heb met onze buurtjongens op de bouw gespeeld, het was een project van pastoor Suetens die zich bij ons thuis (bakkerij van der Voort) kwam beklagen.

Hier ben ik eind 50/begin'60 misdienaar geweest in de kleine kapel van het Sint Petruspark. Onder andere bij pastoor Verschuere, die zogenaamd rector was in het park en bouwpastoor vanwege de stichting van de Judas Tadeuskerk in de nieuwe wijk Mensfort. Later kwam ene pastoor Dussée als rector en hij was ook bouwpastoor. Pastoor Suetens werd daarna de rector. Als misdienaar werd je zeer verwend door de Zusters van Schijndel, die hun moedergevoelens volop lieten blijken door na elk optreden van de misdienaars hen te tracteren op bekers melk, boterhammen, koek enz. Je moest nuchter(=3 uur voor de mis geen vaste spijzen / 1 uur van te voren geen vloeibare dranken.) zijn voor het ontvangen van de communie. Dat wisten we dan weer uit de catechismus, die we op school en thuis moesten leren. Als je misdienaar was geweest kwam je te laat op school, maar dat was geen probleem. De kerk ging altijd voor! In de kapel was het altijd erg benauwd en pastoor Verschuere loofde soms een beloning uit, als je een raam openzette. Dan begonnen alle oudjes te mopperen en het raam ging meteen weer dicht. Maar de beloning was binnen: 25 cent...
En elk jaar misdienaarsreisje. O.A. naar Rotterdam en Nijmegen.

Ik heb hier gewerkt van 1970 tot 1974 als bejaardenverzorgster. Bij en met nonnen. Dat was een leuke periode.