In de vijftiger jaren en wellicht ook nog later was op het Wilhelminaplein en verder de Willemstraat in de Eindhovense kermis!

Dat klopt. Wij woonden in Stratum en gingen te voet de kermissen af. We begonnen dan op het Roostenplein, gingen dan naar de stad, naar de Markt, dan naar het Wilhelminplein (door veel mensen "De Nieuwe Markt" genoemd) en dan naar de Woenselse Markt. Op het Wilhelminaplein stond in die tijd tijdens de kermis de stoomcaroussel van Janvier, volgens mij die caroussel die al lang in de Efteling staat, maar daar ben ik niet zeker van. Ik heb daar als kind in gezeten. Je kreeg maar één ritje want meer zat er niet aan.Tegenover het Wilhelminaplein aan de Willemstraat tegen de gevel van het gebouw van Sociale Zaken van Philips stond altijd de poppenkast met Jan Klaassen en Katrijn. Ook daar bleven we vaak kijken naar de voorstelling.

Rechtsachter staat het gebouw van de HBS, later GLE/GSG, weer later IHBO en daarna HEAO. Ik heb in dat gebouw gewerkt medio tachtiger jaren. Zowel docenten als studenten kwamen daar graag, aangezien het een "echt" schoolgebouw was en vooral bijzonder sfeervol. Nu zijn er stadsappartementen in ondergebracht, maar het exterieur is gelukkig intact gebleven. De opleiding Gemeentelijke Hoogere Burgerschool bestaat sinds 1910, het eigen gebouw was er nog niet, dus gaf men les in het gebouw van de Ambachtsschool in de Catharinastraat. In 1912 werd het gebouw aan de Julianastraat in gebruik genomen. Aldus het gedenkboek van de Gemeentelijke Scholengemeenschap Genderdal bij het 75-jarig bestaan in 1985.

De naam GSG is pas ontstaan in 1977 nadat het GLE in 1966 een nieuw gebouw had gekregen aan de Wilem de Rijkelaan. De Nutskweekschool heeft er na het vertrek van het GLE ingezeten.

Dat klopt inderdaad. Daarna, in de jaren tachtig is het gebouw gehuurd door de Hogeschool Eindhoven voor in ieder geval de opleidingen Chemische Technologie en Technische Bedrijfskunde. Ook de houten Zweedse school naast het gebouw was daarbij in gebruik.Ik heb daar zelf college gegeven. Daarna weer voor de HEAO, waar ik met mijn propaedeusegroepen onderdak vond. Dat waren er midden jaren tachtig zo'n dertigtal, goed voor 900 tot zo'n 1000 eerstejaarsstudenten. Het gebouw zat toen tjokvol door de enorme groei van het economisch onderwijs. Ik was daar propaedeuse-coördinator en gebouwenleider zoals dat werd genoemd. Dat wil zeggen dat je de verantwoordelijkheid had voor alles wat in het gebouw gebeurde, naast de colleges die je nog gaf en de studenten die bij je aanklopten voor advies en ondersteuning. Maar nogmaals, het gebouw werd door iedereen gewaardeerd wegens het feit dat het een echt schoolgebouw was en dat waren we door allerlei noodbehuizngen niet gewend. Ook zeer gewaardeerd in die jaren was de kantine, die boven gevestigd was in het vroegere scheikunde- en natuurkundepracticumlokaal, waar de amfitheaterniveaus nog in zaten en die gerund werd door Jeanne Bos en haar man Ruud, met assistentie van Annie. Ik heb daar een aantal erg mooie jaren beleefd, tot we aan de Montgomerylaan Gebouw R3 en later aan de Lieve Vrouwestraat tegenover de Speelkerk Gebouw R4 betrokken. R staat voor Rachelsmolen.De ellende van dislocatie, of eigenlijk multi-loctaie was toen voorbij.

Net voor de verbouwing tot appartementen hebben vele oud-GLE'ers er nog een paar lessen gehad van oud-docenten zoals Dorsman, Wengelaar etc. Gastheer in het gebouw was Peter Kemper, de vroegere PSV-voetballer. Voor velen die al lange tijd uit Eindhoven weg waren, was het een ontroerend moment. Overigens, mij is zeker één oud-leerling bekend die er een appartement bezit. Of dat een feest is om in je oude school te wonen, zal voor eenieder anders liggen! Datzelfde zal ook wel voor voor de oud-St-Jorisgangers gelden!

Dag Hans, Peter Kemper is zeker 20 jaar lang mijn collega geweest bij Hogeschool Eindhoven en Fontys Hogescholen. Kortgeleden hebben we met een groot aantal oud-collega's nog een wandeling door Stratum gemaakt en o.a. het Ton Smitshuis en het Zwemstadion bezocht. Peter had dat voor ons georganiseerd. Ik heb overigens in de jaren dat ik in de Julianastraat werkte diverse oud-leerlingen rondgeleid door dat prachtige gebouw en ook dat was bepaald ontroerend, daar waren toen 70-ers en 80-ers bij. Een oud-collega van mij, Sylvie Dieteren, woont overigens in een van die appartementen.

Het herenhuis dat zo prominent links op de foto staat is (volgens mij na de oorlog) aangekocht door mijn grootvader, die er accountantskantoor Wijsmuller (later Wijsmuller & Nienhuis) in vestigde. Zelf heb ik nog enige tijd in de Willemstraat gewoond voordat de woning van mijn ouders aan de Boutenslaan gereed kwam. Mijn oom (Rijk Wijsmuller) had daar zijn bakkerij.
ik heb me in mijn jeugd altijd verbaasd over de dikte van de muren in het pand. (Soms zelfs tweewandig en zo dik dat wij er als kleine kinderen in konden spelen.)
Later is de naam van het kantoor ten tijde van de eerste fusie veranderd in een kantoor van de NAM (de Nederlandse accountants Maatschap, niet te verwarren met de aardoliemaatschappij).

Deze foto roept ook bij mij herinneringen op. Rond 1950 ben ik wel eens met mijn vader bij Nienhuis geweest. Ze woonden boven als ik mij goed herinner. En natuurlijk herken ik ook het lopen van de ene kermis naar de andere, maar in mijn route kwamen Roostenlaan en Woenselse Markt niet voor, ik maakte een kleiner rondje Edenplein, Markt en Wilhelminaplein. Het is nu haast niet meer voorstelbaar, maar arbeiders hadden destijds maar 1 week vakantie, tegelijkertijd ook nog. In die week werd overal in de stad kermis gehouden. Reizen deed men nog weinig, auto's had zowat niemand, en naar het buitenland op vakantie was nog voor de happy few. Het was elke dag een drukte van belang, op de kermissen zelf, maar ook in de straten die leiden van de ene naar de andere liep gestaag een menigte kermisbezoekers.