Hoi, wie kent er nog de familie Van Gemert, die woonde op Schootsestraat 144? Ik ben benieuwd!

Maureen, probeer eens in contact te komen met Jan Toirkens. Die heeft een boekwerkje geschreven over de Schootsestraat en haar bewoners door de jaren heen. Ik weet alleen niet hoe en waar hem te bereiken maar misschien weten ze dat op de redactie van Eindhoven in Beeld wel.
=== E-mail adres van Jan Toirkens: thebb@bmts.com Succes. (red.) ===

Ik heb zelf in de Schootsestraat gewoond tot 1961, ik kan me wel een familie Van Gemert herinneren. Weet jij dan nog de viswinkel van Molenaar? Ik was de jongste.

Hallo Maureen, de familie Van Gemert ken ik goed, het is familie van mij. Het gezin bestond uit negen personen, vader Jan van Gemert, moeder Lucia van Gemert-v.d. Broek, zij was een zus van mijn vader Jan v.d. Broek. Zij hadden zeven zonen, Albert, Tinie, Hein, Jan, Wim, Peter en Trudo. Volgens mij was het huisnr. 147.

De laatste familie Van Gemert-van de Broek woonde aan de even kant op nr. 144. Een paar huizen verwijderd van de Tielemans-fabriek voor zonwering etc. Vader Jan werkte als broodbezorger bij Etos. Overigens de oneven kant van de Schootsetraat-nummering ging nooit verder dan nr. 105. Waren deze van Gemerts familie van 'd'n Baard'? (= bijnaam voor een groep Van Gemert-familie). Het lijkt er wel wat op, omdat er ook een Trudo in voorkomt bij de zeven kinderen.

Wij hebben ook in de Schootsestraat gewoond van 1964 tot 1969, op nummer 95, twee deuren verder dan bakker Michiels.
Wat ik me nog heel goed herinner, is de brand bij onze buren op nummer 93, de familie Van den Bogaard. Zij verloren toen twee kinderen, Grada (9 jaar) en Christje (7 jaar). Ik werd midden in de nacht mijn bed uit gesleurd en naar buiten gebracht waar ik me de vlammen die uit hun huis schoten nog zeer goed herinner. De zwaargewonde zusjes Gerie en Joke werden verderop bij een buurvrouw (Manda Poel) binnengebracht. Mijn vader heeft toen de brandweer geholpen met blussen (dat kon toen nog). Wie weet er nog iets vanaf?

Ik ben Lidwien Achten en woonde van 1948-1962 in de Schootsestraat nummer 136. Ik ben de dochter van Frans Achten, de slagerij op de hoek van de Schootsestraat/Friezenkampstraat. Ik ben een van negen kinderen. Ik heb vroeger met Trudo gespeeld op de zwarte pad, de achterom van de Schootstestraat via de Friezenkampstraat. Ze hadden geloof ik een zwarte hond Bruno. Ons huis stond tussen Tielemans en de bakkerij Looijmans in.
<<< wat zouden wij graag nog enkele leuke foto's van jou krijgen! (Peter) >>>

Ik denk dat het niet klopt Lidwien, want tussen Looijmans en Tielemans zat nog een heel blok huizen en de Friezenkampstraat.

Een reactie op de fam. Van Gemert uit de Schootsestraat. Jan van Gemert is geboren op de Schootsestraat en heeft er zijn hele leven lang gewoond. Zijn zuster Nel heeft ook altijd in het ouderlijk huis gewoond en was getrouwd met Dirkx. Zijn broer Bert van Gemert (mijn opa) heeft zowel in de botenbuurt (Botenlaan) en in de Schootsestraat gewoond en is van daar naar Woensel getrokken. Geen familie van de baardentak. De vader van Jan, Nel en Bert heeft 40 jaar bij Elias gewerkt. Voor de kerkgangers onder ons, deze man veegde elke week het kerkplein.

Foto 11481 is het pand waar slagerij Achten jarenlang zat, hoek Friezenkampstraat-Schootsetraat. Begonnen in 1930 door Pieter Achten en 11 kinderen. Een van hen was Frans die later de slagerij voortzette samen met broer Jacq. Frans is overleden 1957, zijn weduwe zette de zaak voort tot ca. 1963. Dit is dus voor de duidelijkheid de even kant van de straatnummers, de westkant. Maar de slagerij van Achten was dus ongeveer 100 meter naar links toe, hier op de foto van bakkerij Looimans naar links, richting Trudokerk. Tussen Looimans en Achten waren minstens nog 8 voordeuren van huizen en ook nog de Friezenkampstraat.

Iemand hier had het over de brand op de Schootsestraat nr. 95, de oneven straatkant en nogal ver verwijderd van deze bakkerij Looimans die aan de even kant was. Nummer 95 was bijna aan het einde van de straat, vlak bij de Frederiklaan. De brand brak uit op nummer 93 (nieuw nummer) bij de familie Leonart van den Boogaard, gehuwd met Sientje Bierings. Men had in 1960 zes kinderen, waarvan er twee dus in die fatale nacht omkwamen. Het was 1963 of 1964. De andere vier kinderen werden door buurtbewoners gered. Een van de redders was Harrie Trimbosch (nummer 111), die enkele deuren verder woonde, hoek Frederiklaan. Manda Poel woonde op nummer 107 (nieuw nummer).

Over de familie Mathey nog het volgende. Hier rechts van bakkerij Looimans werd in 1930 samen met noodwinkel er links van, dat huis gebouwd door Theo Mathey, waarschijnlijk de vader van de beide volgende broers. De ene vrijgezel waar hier over gesproken wordt was Janus, maar in 1972 verkaste hij naar de Prins Hendrikstraat 48 en was het over met het vrijgezellenbestaan, als ik het goed heb begrepen van anderen. De andere echte vrijgezelle broer van hem was Jan Mathey, hij overlijdt in 1963 in dit ouderlijke huis. Maar in hun huis rechts van bakkerij Looimans woonde ook nog vanaf einde 1944 een schoonbroer Willem Brok, Amsterdammer van geboorte, die sinds 1942 weduwnaar was van Elisabeth Mathey, zijn vrouw kwam bij het bombardement van 6 december 1942 om het leven. Dus een tijdlang woonden er dus 3 vrijgezellen. Maar Willem Brok verkast in november 1947 naar Engeland. De beide Mathey-broers verzamelden veel antiek, het huis was afgeladen vol met koperwaren en het huis rook er altijd naar koperpoets en petroleum van al die antieke hanglampen. Wie herinnert zich hun kleine keffende hondje nog?
En over Looimans in dat kleine tussenwinkeltje? Jan en Annie zijn vrouw vestigden zich er in 1946. Volgens mij kwam bakker Jan uit Best.

Jan Toirkens, die 'iemand' is de buurjongen van dat gezin van de Boogaard, Martien van Hout en als je goed leest heb ik het niet over de brand op 95 maar op 93. En dat zijn inderdaad oneven nummers!
Maar goed, ik heb de krant van die 'fatale nacht' eens opgevraagd. Het was in de nacht van zondag 21 op maandag 22 februari 1965 en de krant meldde dat alleen de buurvrouwen Manda Poel en mijn moeder Elizabeth van Hout-Frijters hebben geholpen bij hun levensreddende optreden, de buurman V.d. Boogaard hebben zij uit het brandende huis gered, nadat ze 3 van de 5 kinderen hadden opgevangen die V.d. Bogaard uit zijn brandende huis door de kapotte ramen had gegooid. Hierbij werden Gerrie en Joke zwaargewond door snij- en brandwonden en V.d. Bogaard door brandwonden. Het derde kind 'Stina' had geen verwondingen. Er werd met geen woord gesproken over ene Hr. Trimbosch en ik heb mijn ouders daar ook nooit over horen praten. Samen met klasgenoten van de St.Trudoschool hebben we later die week Grada en Christje begraven op het kerkhof van de St.Trudokerk. Het graf is er nog steeds en hun vader ligt inmiddels bij hen. Overigens had dit gezin 9 kinderen, waarvan er 5 thuis woonden.

Ja wat moet ik daar nu op zeggen? De foto hierboven heeft met dit alles niets van doen. De brand was inderdaad op nummer 93, een paar honderd meter van de plek van bovenstaande foto. Dat die twee kinderen die om het leven kwamen uit een gezin kwamen van zes, heb ik zelf niet verzonnen, dat was 1960 toen ze er kwamen wonen. En dat was een momentopname. Want de familie van Karel van Hout woonde op 93 tussen maart 1963 en januari 1968 en zoals we allen weten, kan er in een paar jaar tijd van alles veranderen, zeker wat kindertal betreft. En dat er slechts twee families als helpers in de krant kwamen, sluit ook niet uit dat er andere buurlui meeholpen. Ik denk dat de hele buurt in rep en roer was om een helpende hand te bieden, of ze nu wel of niet in de krant kwamen.

Bedankt voor de reacties van de brand in de Schootsestraat. Ik heb alle krantenberichten nog bewaard en wil iedereen die onze ouders en kinderen geholpen hebben nog hartelijk daarvoor bedanken.

Reactie op bericht van Jan Toirkens bij het commentaar over de broers Mathey. Een van de broers, ik denk de jongste, hij was kalende, had twee mooie gladbruine boxers die behoorlijk konden kwijlen.

Prachtig, om dit alles te lezen, de herinnering komt weer boven drijven.
Wij hebben gewoond op nr 94. Boven ons woonde de fam. De Folder en daarnaast de fam Looimans (de bakker). Met Joop Looimans heb ik nog veel gespeeld op peer de wei en bij het kerkhof. De fam. Van den Aarssen had een slagerij en later heeft hun zoon Jan de zaak overgenomen. Zijn broer Frans is later met mijn zuster, Joke van Leest, getrouwd. En de fam. Van Gemert ken ik maar al te goed, maar dat weet Maureen van Gemert wel. Pa van Gemert werkte vroeger bij de Etos-bakkerij op de hoek van de Lijsterbesstraat. Bij Jan en Janus Mathey ben ik vaak zat binnen geweest, maar ik voelde mij daar nooit thuis.
Om op peer de wei te komen liepen wij altijd over de plaats van Jan Bok, maar die had een kettinghond en dan gaven we hem een stukje brood in het begin van de ketting en dan maar lopen als een gek om hem voor te blijven. Ook was het een hele belevenis als Jan Bok een varken ging slachten. Het dier werd dan opengesneden op een ladder gehangen om uit te druipen. Vaak zat Jan Bok voor het huis in een gele stoel en dan liet hij wel eens een wind, en wij zeiden dan 'Jan wat stink je toch', maar hij antwoordde dan 'Dat kan niet want ik heb mijn kont net met rozenwater gewassen'. Met Frank de Folter heb ik later nog bij de marine gediend. Ik ben geboren in 1947 en later zijn wij verhuisd naar Woensel West. Het huis in de Schootsestraat werd te klein voor zeven kinderen.

Ik ben bezig met voorouderonderzoek. Zijn er ook foto's van de broers Matheij? Het waren neven van mijn opa. Als Elisabeth Brok Matheij hun zus was, heette hun vader Thomas en niet Theo. Ik heb van mijn vaders kant bijna geen foto's, wel een brief waar beide broers in genoemd worden. En waarom waren zij vreemd?