Het is het straatje waar de rietmatter Gigold woonde. Hij spaakte ook nog wielen als er een ongelukje mee gebeurd was (renfietswielen). Hij heeft voor mij nog dikwijls tube's gelijmd. En hij was iemand die altijd direct klaar stond, meestal voor niets of weinig.

Gigold The Man From The United States, behalve stoelenmatter (met riet) was hij ook wielrenner. Rond 1960 zorgde hij in lokale rondes voor veel hilariteit.

Ja hoor het was de wielrenner Gigold, als de start was geweest van een ronde 'peesde' Gigold er van tussen uit. En na een paar ronden had hij geen adem meer en stapte af of kwam als laatste binnen. Hij had ook altijd een wielrentrui aan met de amerikaanse vlag. 'ne Schonne mens.

Op een zondag waren we met een paar jongens aan het fietsen, toen in Oirschot de sturen in elkaar haakten en wij een flinke smak maakten. De verwondingen waren nog niet zo erg maar mijn voorwiel was dubbel gevouwen. Goede raad was duur en lopen nog duurder. De fietsenmaker in de omgeving wilde of kon niets doen. Wie kwam er aan ...Ja, Gigold. Als uit de hemel. Hij bij de fietsemaker naar binnen en een velg gehaald met een spakenspanner. En jawel hij heeft op de stoep het wiel gespaakt en geloof me, zeker enkele maanden later zag ik pas dat de velg een andere kleur had. Mijn vader wilde naar de leverancier, maar daar heb ik hem van kunnen weerhouden. Op de fiets was een tellertje gemonteerd. Dan kon mijn vader zien dat er kilometers gemaakt waren. Wij lagen ook dikwijls in het gras en dan moest je het wiel mee en dan een opdonder geven. Die man, Mijnheer de Amerikaan en cowboy Gigold heeft een stambeeld verdiend.

Ook hier is een nieuwe versie van de foto geplaatst. Gigold reed na de start inderdaad voorop, later gelost, weer 'voorop'. Na enkele ronden, gedubbeld, werd hij uit de strijd genomen. De omroepers zorgden ervoor dat het optreden van Gigold niet onopgemerkt voorbij ging.

Was ´n mooie plek geweest voor Baretta! Daar waar dat onkruid staat, zou ook ´n leuk terras toch veel beter staan? ! Maar goed, Eindhoven moderniseert veel te veel. Ik heb vaak bij ze wat eten gehaald, als ik moest werken bij de Edah, en ik ken Janny nog van Accordeon Vereniging Amicitia. Janny en Eef, de groetjes uit Hongarije.