Bijdrager Ben Brekelmans
Onderwerp.: Muziek & Zang |Bands / Orkesten |The Phantoms
The Phantoms. (1)
| Beschrijving | De bandleden van The Phantoms waren veelal afkomstig van het Eindhovense Sint Joris College. Martien zat op het Van der Puttlyceum. Als de Beatles Nederland veroveren zijn The Phantoms er als de kippen bij om al hun grote hits in te studeren, naast o.a. repertoire van Adamo, The Shadows en Trini Lopez. In juni 1965 maakt de band haar eerste single. Jack the ripper, een cover van de Engelse Screaming Lord Sutch. Die blijkt het plaatselijk in De Poort van Kleef en De Paulus uitstekend te doen maar wordt geen landelijke hit. In het AVRO-televisieprogramma Nieuwe Oogst brengt de groep de James Brown cover I'll go crazy, die een landelijke doorbraak zou bewerkstelligen en ook in Duitsland werd uitgebracht op het Metronome-label. De band wordt overal voor uitgenodigd en staan o.a. in voorprogramma's van Adamo en Dave Berry. Er wordt nog een aantal singles opgenomen waarvan het eigen geschreven en prachtige nummer Tormented ook een redelijke hit is. Er volgt ook een aantal optredens in Duitsland en Engeland. In 1966 verschijnt de gelijknamige LP waar behalve een aantal eigen nummers ook de Peter Koelewijn compositie Someday I'm somebody op te vinden is. Na 1966 blijven The Phantoms nog steeds bestaan, met vele optredens in het land, maar tegelijkertijd gaat een ieder zijns weegs. Martien van Rooij gaat medicijnen studeren in Amsterdam en Roald van der Horst verlaat de band om in de oliehandel van zijn vader te gaan werken. Hij wordt opgevolgd door Francois Buurmeyer. In 1967 verschijnt de laatste single van de band, een cover van de onbekende Londense formatie The Cockneys die uitkomt op het Action-label. In 1969 wordt de band opgeheven. Martien van Rooy wordt nog een klein tijdje vaste zanger bij het orkest van Charlie Nederpelt, waarmee hij diverse malen op de radio te beluisteren is, maar zijn studie krijgt voorrang. The Phantoms zijn daarna nog een aantal malen opgetreden op reünie-avonden w.o. in september 1995 op de markt in Eindhoven ter gelegenheid van bevrijdingsdag. Inmiddels is Martien weer aan de slag met zijn "New Phantoms". Bezetting 1962-1968: Wally Soute (basgitaar), Fred Grundlach (drums), Roald van der Horst (slaggitaar), in 1968 vervangen door Francois Buurmeyer, Martien van Rooy (zang), Ad van der Ven (sologitaar). Discografie: 1965 Jack the ripper / Little miss love Omega 35439 E 75. 1965 I'll go crazy / I dream of you Omega 35445 E 50. 1965 A well respected man / Tormented Omega 35445 E 50. 1966 Tormented / Someday I'm somebody Omega 35477 E 50. 1966 Cool girl / Little ways Omega 35490 E 50. 1966 LP The Phantoms Dureco 51036 E 75. 1967 After tomorrow / This hammer Action AC 1001 E 35. Bron: Wim v.d. Mark (Eindhoven) |
|---|---|
| Geplaatst op | 24-08-2006 |
| Email bijdrager |
|
Reacties
Naam: Fanny Bovers
Vier jaar geleden hebben de Phantoms opgetreden in de sporthal van Helmond. Tijdens de Sixties Party samen met Dave Berry. Zowel De Phantoms als Dave Berry het klapstuk van de avond.
Naam: Henny van Melis
Hèhè eindelijk gerechtigheid, de Phantoms op Eindhoven in Beeld.
Naam: Marjan Levens
Wat mis je toch veel als je Eindhoven verlaat. Ik heb de eerste LP van de Phantoms met Kerstmis naar mijn toenmalige liefde in Zuid-Duitsland gestuurd en kreeg daar een gouden armband voor retour. Mijn verdere transacties lieten te wensen over...
Naam: Ben Dankers
Wat een tijd, swingen in de achterzaal van Poort van Kleef, slap zeveren in het tussenstuk van hetzelfde café, Le Chat Noir, noemde men dat geloof ik. Armand is hier volgens mij begonnen met zijn gitaar, mogelijk ook met zijn joints.
Naam: Henny van Melis
Het café heette Le Chat Rouge Ben D. en wat waren ze toch goed The Phantoms! Jammer dat ze niet nog een keertje in de eerste samenstelling spelen.
Naam: Jan van Wershoven
Om een hele bijzondere reden bewaar ik goede herinneringen aan Freddy Gundlach. Ik werd begin jaren 80 gebomdardeerd tot vertegenwoordiger van een kopieermachinefabrikant en ik kon een auto gaan uitkiezen. Voor mij stond de keuze vast; een Renault 16. Maar de verkoper had er duidelijk geen zin in, ik knapte helemaal af op Renault, ben weggegaan en voelsprieten uitgestoken bij Stenef, de toenmalige dealer van Peugeot. En daar werd ik met alle egards ontvangen door Freddy Gundlach en diezelfde zaterdagmiddag bestelde ik bij hem mijn Peugeot 305.