Ietsjes verder naar links naast de houten schutting heeft ook nog een friteszaak gezeten. Hier kochten wij losse sigaretten als we van school naar huis reden, want geld voor een pakje sigaretten hadden we niet. Twee sigaretten à 5 cent per stuk kopen voor de groep en deze gingen van hand tot hand.

Klopt Hans, de friteszaak heette De Kombuis. Maar een echte concurrent van Van Dam was het volgens mij niet. Zag er wat shabby uit in mijn beleving. Tussen Van Dam en De Kombuis zat ook nog een bakker, die zijn geweldige eigen recept voor nougatinetaart later (waarschijnlijk voor veel geld) verkocht aan bakker Schoonderwoerd uit Son.

De sigaretten die wij toendertijd kochten waren van het merk Gypsie, platovale sigaretten en het toen onder de jeugd zeer bekende merk Bali, 25 stuks voor 1 kwartje, ook was buk-shag populair als je geen geld had.

Mari, weet je hoe wij in de oorlog aan shag kwamen? Nou heel eenvoudig. Wij gingen met de trein naar Den Bosch, als er veel soldaten uit de trein kwamen. Dan vonden we in de trein bij het asbakken leegmaken de Duitse peuken met gouden mondstuk. Ook tussen de treinstellen, waar de ijzeren platen over elkaar kwamen, lagen veel grote peuken. Het was wel link met je vingers ertussen en vlug eruit. Na het uitpluizen van de peuken even mengen met in België gekochte tabak en daar nog een beetje water bij en de handel in.

Allemaal helemaal goed. De kombuis, eigendom van ome Wim Rooijakkers, oom van mijn vrouw. Hij had ook nog een zaak gehad op de Woenselsemarkt. Bij de Black Horse Bar. Vroeger haalde oom Wim ook nog met paard en wagen schillen op. En de bakker was Harrie Bakers. En ook de sigaretten; Gipsy en Silky.

Na 1944 verloor de buk-shag snel aan populariteit Mari. De populairetijd van deze recirculatie lag vooral in de oorlog en was meer te danken aan een gebrek aan grondstof dan een gebrek aan geld.

Voor een 12-13 jarig menneke die stiekum rookte, was een kwartje tractement per/week dusdanig weinig, dat we om stoer te kunnen doen toch weleens peuken uitplozen om te kunnen roken, en maar water drinken, want dan roken ze thuis niet dat we gepaft hadden, dachten we.

Wanneer was dat? Toen ik in 1953 12 was, kon ik wel sigaretten, pakjes van 10, kopen van mijn traktement. En omdat in die tijd iedereen altijd en overal rookte, rook je echt niet meer of je rookte.

In 1964 was ik twaalf Hans, en rookte mijn eerste sigaret in het gangske bij de Gruyter hoek Marconilaan-Boschdijk en ik kreeg echt niet meer dan 25 ct per week.

Links naast Sancta Maria zat de sigarettenzaak van Thomassen. Bij de Kombuis kwam ik vaak. Er hielp een aardig meisje destijds. Ik woonde er recht tegenover op 62A. Heerlijke friet met mayonaise voor een kwartje.

In deze tijd heeft in het linkse winkelpand nog een filaal gezeten van Rath en Co. Dit bedrijf zorgde voor het stomen van je kleding.

Klopt Martien, Rath en co zat daar, of ze als eerste in het pand zijn gekomen, weet ik niet, daarna is er Auco bedrijfskleding ingekomen (zie foto), daarna een duiventil, waaronder een pc-zaak, een advocatenpraktijk (is uit zijn ambt en uit het pand gezet) en nu een exotische supermarkt.
Middelste pand van de drie: Dames Latour, van het begin tot enige maanden geleden, winkel was eerder al gesloten, pand is nu verkocht en staat te huur, en de laatste van de Dames is nu verhuisd naar Acht.

In mijn herinnering kostten sigaretten zo rond 1957 toen ik begon te roken ongeveer 75-80 cent per pakje van 20. Later kwam een aantal goedkopere merken op de markt zoals Silky, 20 stuks voor 50 cent. Wel waren er winkels waar je losse sigaretten voor 5 cent kon kopen. Ik had in die tijd 15 cent traktement, maar door bijbaantjes kwam ik op ongeveer anderhalve à twee gulden per week, een heel kapitaal voor een 13-jarige.

Mari, voor die tijd was het best veel zakgeld, ik kreeg 10 cent, en moest daar nog de helft van sparen, dus geen sigaretten, waar ik nu wel blij mee ben, maar op de hoek Boschdijk/Marconilaan heeft dacht ik nooit een Gruyterwinkel gestaan.

Rond 1965 had je Runner en Gypsy. Die kostten toen een kwartje. En roken was toen nog heel normaal. Bijna iedereen deed het, niet wetende dat dit schadelijk was.

Wat ik ook kan beamen, dat er wel degelijk een de Gruyterwinkel op de voornoemde hoek heeft gezeten. Een ander detail: vanuit deze vestiging werd ook bezorgd naar b.v. Zeelst. Dit werd gedaan per bakfiets. Hier ben ik later achtergekomen via mijn schoonmoeder. Daar was geen vestiging van de Gruyter, maar toch kwam daar het Snoepje van de week.

Roxy heeft nog een tijdje pakjes van 10 sigaretten uitgebracht, ik dacht voor 25 cent. Ook was het op het St. Joriscollege mode zo rond 1959-1962 pijp te roken, lekker slurpen, goedkope tabak en stinken, niet te geloven. Wij kochten die sigaretten ergens op de Edenstraat, volgens mij bij dat ijszaakje daar, Harrie heette die man geloof ik.

Vergissen jullie je niet in de ETOS: deze stond op het hoekje Boschdijk-Wattstraat, de Etos in de Franklinstraat of zoiets, ik spreek nu over de jaren 1940-1950. Volgens mij stond er wel een frituurzaak met hapjes uit de muur. Maar ik kan het ook mis hebben.

Nu we het langzamerhand over sigaretten hebben het volgende: in de oorlog was er alleen tabakaanvoer uit Rhodesië. We rookten op de bon Beka shag. Op 1 bon een half pakje van 50 gram. Ja, de winkelier sneed het doormidden. Uit een pakje sigaretten kwamen 20 stuks en uit een half pakje shag iets meer dan 20, dus liever een half pakje. De sigaretten waren al gauw van het eenheidsmerk Consi. Als je enige ervaring had, kon je met bukshag een hoeveelheid uit België gesmokkelde shag, voor de verkoop, wat aanvullen en het geheel even een klein beetje zwaarder maken met leidingwater. Bij de Duitsers was ook nog een sigaret te halen maar die smaakte van geen kanten. Het was een platte sigaret, voorzien van een gouden mondstuk. Bracht als damessigaret toch nog een aardig centje op. Dan opeens een Amerikaanse Lucky Strike en dan Frontsigaretten 24 stuks per pakje, 20 voor jezelf en 4 voor je vrienden! Senior service.

Ida, tegenover de Caltex-pomp in de Marconilaan heeft een de Gruyterfiliaal gezeten, daarboven waren flatwoningen of iets dergelijks, naast de Gruyter meer naar de Boschdijk toe zat een dameskapper en een café. Etos zat op de hoek Galvanistraat- Boschdijk, recht tegenover de pastorie van de Pauluskerk.

Volgens mij was er een de Gruyterwinkel op de Woenselse Markt (later een fotozaak van Van der Feesten?) naast het huidige pand van Bart Smit (hierin zat voorheen Blokker en in mijn tijd zat daar Wenting Mode). Bij de Gruyter kon je koffiebonen zelf uitkiezen en werden deze vers gemalen. Ook het snoepje van de week was een bekend verschijnsel.

Wil, Gipsy-sigaretten waren ook plat ovaal.

De prijs van een sigaret varieerde nogal, maar in de oorlog was het pakje sigaretten de kostprijs. Alle prijzen werden uitgedrukt in het aantal pakjes sigaretten. Wat kost dit? Dat kost 5 pakjes Consi of 4 pakjes Dr. Dushkind. Dit laatste was een gerenommeerd merk!

Hallo Mari, Ik heb wat afgepaft eind 50er en begin 60er jaren aan Silky, Gipsy en andere bocht, maar ik meen dat toch dat alleen de Egyptische sigaretten ovaal waren en Silky en Gypsy niet. De laatstgenoemde zaten in een papieren verpakking en de Egyptische sigaretten in mooie kartonnen doosjes met gebombeerde dekseltjes dacht ik.

Cees, je hebt gelijk, ik dacht dat het merk Gypsy de Egyptische sigaretten waren. De Egyptische sigaretten waren inderdaad ovaal, wij kochten deze en het merk Bali in een winkeltje in de Morsestraat.

Klopt het dat Van Dam met zijn frietzaak in de jaren 1950 op de Broekseweg zat vooraan, je moest eerst met een draai rechts wat omhoog, daar was ook nog een visinleggerij en een café [Pietje]. Wie weet er meer van?

Tijdens de zomerkermis in de jaren 60 was voor ons als jonge tieners de Kruisstraat een feeststraat. Vele mensen togen te voet van de stadse markt, waar ook 'n kermis stond, naar de kermis op de Woenselse Markt. vooral 's avonds. Allemaal over de Kruisstraat vice-versa en natuurlijk 'n frietje eten bij Van Dam. Het was er altijd keidruk. Onze jaarlijkse kermisroute begon op het Lodewijk Napoleonplein, Wilhelminaplein, stadse Markt, en destijds de grootste op de Woenselse Markt. Oh ja, bij Van Dam was het ook goed mosselen eten en overal klonk de grote kermishit Wooly bully of zoals wij zongen hedde nog henne.

Gerard, kijk even op foto 4219, Marjo Spierings heeft zich verdiept in de frieten van Van Dam. Van Dam heeft/had ook nog een vestiging op/langs de Karel de Grotelaan.

De datering 1972 is niet correct gezien de lettercombinatie TG in het kenteken van de auto. TG is uitgegeven januari 1978.

De friteszaak van Van Dam op de Kruisstraat was heel bekend. Mijn broer ging daar 's avonds een frietje halen, samen met een vriend, en is niet meer thuis gekomen na een aanrijding met een auto.

Zap door naar foto 4219, kijk en lees de daarbij behorende commentaren, dan wordt alles betreffende Van Dam duidelijker. Hier is het een en ander over dit onderwerp uit de doeken gedaan.

Volgens mij was een van de zaken een hanenbar, daar was het 's avonds na sluitingstijd van de café's echt gezellig, lekker hanen kluiven in de huiskamer c.q. gelagkamer.

Een hanenbar heeft hier niet gezeten, ben je misschien in de war met de Willemstraat? Daar werden o.a. na sluitingstijd van de cafés wel haantjes geserveerd.

Michel, volgens mij moet je bovenaan beginnen te lezen en vooral letten op het woord shabby.

De Hanenbar heeft wel op Stratumseind gezeten, ong. waar nu Santé zit.

Ja Gerard, Van Dam zat vroeger vooraan op de Broekseweg, als je van de stad af kwam aan de rechtse kant. En café Pietje, dat zou de luie piet wel eens kunnen zijn, Piet van Rooy. Die visinleggerij, dat weet ik niet. Is van voor mijn tijd denk ik. Vroeger zat er ook een hanenbar in de Laagstraat. Van Boxtel meen ik.

In de jaren 1963-1964 had ik verkering in Woensel en heb hier regelmatig een zeer goed smakende nassischotel genuttigd. Zo goed dat ik wel eens een tweede heb besteld.

Er waren drie zaken waar men onder de naam 'hanenbar' na sluitingstijd van de cafés verkocht. Te weten: Laagstraat, V.d. Broek in de Willemstraat en op het Stratumseind.

Toon van de Broek van de hanenbar op de Willemstraat heeft daarvoor een paar jaar een zaak gehad vooraan op de Kruisstraat (De Kombuis), ongeveer 150 meter voor Van Dam, was inderdaad een beetje shabby.

Hier is mijn verhaal van de Kruisstraat. In 1960 maakte ik voor Henk van Dam de eerste loempia's. Dat was een groot succes. De loempia's waren niet aan te slepen. Ik was pas verhuisd naar Boxtel, dus op mijn brommer iedere week in alle vroegte loempia's maken. De flensjes moest ik eerst bakken en dan vullen met de vulling.

De frietzaak van Wim Rooijakkers "de Kombuis" werd door zijn twee oudste dochters gerund. Namelijk Rien (nu 69 jaar) en Liesbeth (nu 66 jaar). Wim had vroeger toen zijn eerste vrouw Jo nog leefde een boerderij. De boerderij was gelegen aan een zandpad dat uitkwam op de Frankrijkstraat. Het zandpad is nu de van Thienenlaan.

Een grappenmaker bedacht dat Consi een afkorting was van cigaretten onder nationaal socialistische invloed (ja, sigaretten schreef je toen met een c).