Het blijft natuurlijk eeuwig zonde dat het kerkbestuur het noodzakelijk oordeelde om die bouwvak-warmtelampen aan te brengen op stalen rails en klampen in de lengterichting van het schip. De rails in die horizontale buizen tussen de kapitelen van de zuilengalerij verstoren de verticale oprijzende lengtemontants die onder de van acanthusbladeren voorziene kapitelen overgaan in de montants van het quasi-triforium van de schijnbeuken. Bij de gothiek gaat het om de voortdurende afleiding van de blik in de verticaliteit, letterlijk: naar hogere sferen, naar de hemelgewelven van de ribben. Cornelis van Dijk deed daar alles aan, om die beweging in dit schip steeds weer te benadrukken. Omhoogstrevend moest de basiliek zijn. Daaraan doen die rails geducht afbreuk. Ik begrijp wel dat de kerkgangers verwarmd moeten worden in de herfst en winter. En ook wel dat deze oplossing wellicht de goedkoopste en de direct haalbare was, want deze kerkruimte is heel moeilijk te verwarmen. Het tocht onder de ribgewelven ook nog flink. Mooi is het niet.

Maar wel goedkoop, en het staat nog eens goedkoop. Wat wil je nog meer vandaag de dag, en met deze energieprijzen? En met een warm woord van de priester op de kansel tijdens de preek heeft niemand last van de kou. En ach, wie kijkt er nou naar boven als hij op de kansel staat?

Als je de foto goed bekijkt, dan zitten er nog verschillende parochianen met een paal voor hun hooft te kijken.

Toevallig vanmorgen bij een uitvaartdienst geweest bij de DELA in de Paterskerk. Daar hebben ze de banken verwijderd en er losse stoelen neergezet. Nooit geen pilaar meer voor je hoofd. Zo zie je, de DELA denkt hier ook met je mee.

Ja Ad, verstand komt met de jaren.

Het zal wel allemaal zo moeten, maar ik vond het wat inrichting betreft een koude bedoening. Zo'n ruimte moet warmte uitstralen, iets wat de bezoekers en de familie op dat moment nodig hebben. Als je een tot anderhalf uur of soms wel meer op zo'n keukenstoeltje hebt gezeten, ben je blij dat je de dode een afscheidsknikje mag geven en en aan de koffie of een andere versnapering kunt. Dus van één kant zijn losse stoeltjes makkelijk bij eventuele verplaatsing, maar wat zitcomfort betreft is een uur meer dan genoeg.

In de Koenraadkerk kwamen ze ook nog eens langs met een collectezak (zal overal wel zijn geweest) tijdens de mis als de priester de communie aan het voorbereiden was. Dat was een lange stok met een fluwelen zak eraan met een flos onderaan. Als de collecteur die voor je hield, dan werd er van je verwacht dat je daar wat geld in deed, voor een beetje onderhoud aan de kerk en om de stookkosten te dekken. Maar als je 's winters in de kerk kwam, stond die kachel nooit aan en zat je inderdaad zoals Adje zegt anderhalf uur in de kou, en soms nog langer als je een mis met drie heren had of vaak het lof om 11 uur. Dan had je het echt koud. Ik denk dat al dat geld naar de paters zelf ging, die zullen wel kachel geweest zijn en het warm hebben, maar niet van het kwartje van mij. Mijn twee bruurs en ik kregen van ons moeder in de kerk alle drie een kwartje. "Voor in de zak", zei ze dan. Drie kwartjes is 75 cent, en met dat kwartje van haar werd het 1 gulden (in die tijd was dat veel geld toen om weg te geven). Maar mijn kwartje ging niet in die collectezak, maar in mijn eigen zak. Ik deed net of ik iets in die zak deed. Waarom moest ik die collecte betalen? Ik kreeg er niks voor terug. Om de kerk te verwarmen? En andere dingen? Welke andere dingen? Je zat elke winter in de kou, maar je betaalde wel een gulden. Als je niks in die zak gooide, werd je met de nek aangekeken door de mensen die naast je zaten in de bank. Dus je werd er indirect toe gedwongen, want je wilde niet dat je daarop aangekeken werd en hield de eer aan je eigen. Jonge jonge, wat zijn wij voor de gek gehouden. Gelukkig is dit alles voorbij.
Met mijn kwartje ging ik later op de dag naar Oompje op het Gelderlandplein 9 snoep kopen. Oompje was een snoepwinkel in de voorkamer een gewoon huis. Die had alles. Buiten op de muur bij de voordeur hingen twee snoepautomaten met rollen Faam-drop en King-pepermuntjes. Faam had de dubbelzoute drop. Die pakte ik altijd. Kostte een dubbeltje zo'n rol. Op Gelderlandpein 19 op de hoek met de 2e Terborgstraat was in die jaren een schoenmaker waar ik een paar keer schoenen naartoe bracht voor reparatie van een gat in de zool. Er zat ook ooit een groenteboer in dat pand, waar ik weleens zuurkool moest halen, die hij zelf maakte met peperballetjes. Of ik ging naar De Vries, ook zo'n winkel op de hoek Kootwijkstraat/Barneveldstraat nr 13.