Kan me deze situatie nog goed herinneren, al was het wel omstreeks 1953 dat ik met mij moeder van vanaf de halte Tivolilaan in Stratum, naar de stad ging. Hetzij om boodschappen te doen of geld te halen bij de Nederlandse Handelmaatschappij, nu ABN AMRO, in de Dommelstaat. Mijn moeder, vaak zwanger in de jaren vijftig, werd niet zelden misselijk in die stadsbussen van de firma Boon. Het materieel was van een samenraapsel van allerlei merken, zoals te zien op de foto. Later werden deze bussen vervangen door lawaaige, luchtgekoelde diesels van het merk Magirus-Deutz, waarvan de firma Boon dealer was. Verder herinner ik mij dat de eindhalte van alle stadsbussen later van de Markt verhuisden naar het station. Met grote regelmaat stortten alle bussen zich dan op het nabijgelegen 18 Septemberplein waardoor het verkeer in ongerede raakte. Een merkwaardige gang van zaken waarvan de logica mij tot op heden is ontgaan. Evenals het feit dat de bussen weliswaar steeds in verschillende kleuren blauw waren geverfd, maar de buslijnen dan weer met letters en dan weer in cijfers werden aangeduid. Uiteindelijk verloor de firma Boon, het jaar weet ik niet, zijn concessie en werden streekbussen van de BBA, de EMA en de Zuidooster, eenmaal in de bebouwde kom van Eindhoven even stadsbus.

Ik herinner me de bussen op de Markt ook nog heel goed. Als klein kind werd ik 's morgens de Strijpsestraat overgezet met een grote blauwe buskaart aan een veter om mijn hals. Die kaart werd iedere rit afgestempeld. Bus E bracht me naar de Markt. Daar aangekomen liep ik door de Nieuwstraat naar het Genderstraatje met de fotograaf op de hoek om naar de Montessorischool te gaan. Op de terugweg speelden we vaak met de filmspoeltjes die bij de fotograaf op een hoop lagen, en ik herinner me geloof ik ook een antiekzaak op de Markt twee deuren van de hoek Nieuwstraat waar je kon schuilen in het portiek als je op de bus moest wachten. Vrijdag's was het verkeer een ravage omdat dan alle Philipsbussen ook door het centrum reden.

Marienella, de zaak waar je kon schuilen omdat er zo'n diep portiek was zal de meubelzaak van Jonkers geweest zijn. De fotograaf met een hoop filmrolletjes was Toon van Hout.