(Vervolg van foto 3440.) De panden aan de overkant van het spoor staan aan de Parallelweg. Het linkerpand, waar de torens van het Catharien bovenuit steken, is het hoekpand van de Demer.

Terwijl de Demer vrijwel geheel verwoest werd bij het bombardement en de daarop volgende brand, bleef de Fellenoord ongeschonden. Deze straat met dat mooie pand met die golvende balkons alleen al. Eindhoven besliste anders, de Demer werd herbouwd, de Fellenoord en verre omgeving gesloopt. Arm Woensel.

Daar waar de gemeente Eindhoven pronkt met de Bergen, offerden ze een minstens gelijkwaardig deel van Woensel op. Een tweetal motie's om in ieder geval Eindhoven weer bij Woensel te betrekken werden voor de laatste verkiezingen vrijwel unaniem aangenomen, maar sneuvelden bij de collegevorming.
Waarschijnlijk heb ik het als leek volslagen fout begrepen maar dan kan Henck van Dijck me hier verbeteren.

Eindhoven heeft alle grachten en lopen maar ook heel veel gebouwen welke een karakteristiek beeld aan het oude Eindhoven gaven gesloopt. Andere steden en gemeenten hebben het beter begrepen en sloopten niet. Eindhoven heeft toeristen welke naar de geschiedenis en het verleden geinteresseerd zijn weinig meer te bieden.
Hopelijk wordt het kerkje van Prijt gespaard.

Fraai plaatje (rond 1935) van de vooroorlogse Fellenoord. Op de achtergrond de spoorlijn met de beruchte Woenselse Overweg, en daarachter de Demer, met links café Van Hout en rechts café De Bonte Os.
Op de voorgrond bevindt zich nu de middelste (Demer-)tunnel van het na de oorlog aangelegde hoogspoor, dat immers circa 80 meter noordelijker ligt dan het oude spoor. Van links naar rechts ziet men:
- bakkerij Richter (met luifel),
- kapperszaak-parfumerie-sigarenwinkel van Harrie Wijn (mijn grootvader van moeders kant; het gehele pand werd verwoest door een voltreffer bij het bombardement van 30 maart 1943),
- dancing Carlton(met de fraaie balcons en overdekt terras; is na de oorlog nog heel lang blijven staan),
- woonhuis van dokter Verhagen
Van rechts naar links:
- snoepwinkel Jamin
- vishandel Verhoeven
- schoenenwinkel Ullings

Ik heb hier ook flink aan gepoetst. Rechtsvoor is het hoekhuis met het Eindje links loopt de Fellenoord verder.

Als de paarden van Heezemans met hun tonnenvracht deze bocht moesten nemen dan vloog het vuur uit de hoefijzers. Het was een angstig gezicht en de voorbijgangers wilden wel aan de kant. Ik hoor nu nog het geluid van de hoeven op de kinderkoppen, vermengt met de rinkelen van de bellen aan de haam.

Mijn grootouders en mijn moeder woonden boven Carlton Ze zijn weggebombardeerd in 1943, daarna is het weer bewoonbaar gemaakt en later is het ook nog een jeugdhuis geweest genaamd Bazar

Marjo vertel verder over deze omgeving.

Wat wil je weten Hans???? Ik ben er niet bijgeweest (nog nét niet) maar mijn tante was 15 jaar in die tijd en heeft mij bijgespijkerd wat betreft de omgeving. Heb uiteraard ook veel van de huizenkaarten zoals je weet. Wel weet ik dat bij dat bombardement de fosfor onder het bed lag. Gelukkig geen gewonden bij mijn familie en mijn moeder was toen net getrouwd dus was al vertrokken naar elders.

Ik heb me laten vertellen dat de dikbuikige man rechts op de foto Tinus den Bam is (Tinus van Rooij, de marktkramenverhuurder) maar ik kan het mis hebben.

Dan was ie toch ver van huis want den bam wonde toch op de Lembikstraet. Of wonde ie op 't Endje Will?

Ja hoor, den Bam woonde rond 1935 op het Eindje.

Ge had ok nog d'n Bello, kende die? En d'n Ducker?

Ja Wil, den BELLO heette van Berlo en had een klein snoepwinkeltje in de Lijmbeekstraat recht tegenover de lucifersfabriek. Den Ducker woonde wat verderop en handelde in antiek.
Over het snoepwinkeltje nog het volgende: op zondagmorgen was het geopend en kon de jeugd voor 1 cent per stuk snoepjes komen uitzoeken.
Wij kregen van ons moeder een dubbeltje mee als we de gehele week zoet waren geweest. Het was dan de kunst om met 10 centen het winkeltje binnen te gaan en met 11 snoepjes weer buiten te komen.
In de oorlogstijd verkocht hij ook klompen.

ja Wil hij heette inderdaad van Berlo, hij was 'n forse man. Op zondag werd er ook gekaart en moest mijn opa hem daar altijd halen en die kreeg dan 'n kwatta. Met z'n dochter Annie ben ik nog bevriend geweest.

Wil van Oers, volgens mij heette antiquair Ducker in de volksmond Den Duuk. Lodewijk van Woensel heeft hier nog een gedicht over geschreven, zie www.dse.nl/~gouddelver/greymatter/00000200.html Zo werd den Duuk in heul Woensel een bekende Nederlander.

Agnes Ducker, een dochter van hem, heeft een antiekzaak op de Schootsestraat gehad.

Ik heb nog wat vage herinneringen aan de situatie vlak na de oorlog. Het stuk Fellenoord links, dat hier niet op de foto staat was flink beschadigd, dat beeld heb ik nog, gek genoeg niet van het afgebeelde deel, is dat ongeschonden de oorlog doorgekomen? Ik dacht eerlijk gezegd van niet.

Paul, houd het tweede pand links in gedachte en kijk op foto 13394, die is gemaakt in dezelfde richting.