De Parallelweg zien we links in de verte. De straat rechts van het spoor heette Christinelaan.

Even gegoogeld omdat het treinstel me een beetje vreemd voorkwam. Het blijkt een postrijtuig te zijn, hier op sleeptouw genomen door een elektrische trein. Serie P8501-8506, in gebruik genomen in 1938, uit dienst genomen in 1979. Bron: Spoorwegmuseum.

Inderdaad Tini, een zgn. PE, postrijtuig met elektrische koppeling. Samen met de P's (= postrijtuig ofwel een treinstel met open uiteinden), maakte de PE deel uit van het netwerk van zgn. "werkende treinen". Dat waren treinen waarop "treinexpediteurs" sorteerwertk verrichtten in een tijd dat de logistieke infrastructuur bij de Post nog niet bestond uit 12 expeditieknooppunten en later uit 6 sorteercentra waar de briefpost werd verwerkt. In de tijd van de expeditieknooppunten kwamen er ook mP's: motorposttreinen met voor en achter een hondenkop, die met een eigen machinist werden gereden.
Net zoals nu had het pakkettenbedrijf een geheel eigen infrastructuur. Voor bulkvervoer werden zgn. "G's" ingezet: goederenwagons die werden gekoppeld aan een trekker.

De officieel PE genoemde trein werd binnen de Post meestal de Pec genoemd. Pec stond dan voor: P=post, e=elektrisch stroomlijnmaterieel, c=closet (er was dus een wc aan boord).

Werkspoor bouwde voor die tijd moderne treinen in vergelijking met het buitenland, ook de beroemde hondenkop die mooi gestroomlijnd was. Zij behoorde tot de beste treinbouwers van Europa met hun locs. Waarom dat prachtige bedrijf begin jaren tachtig opgedoekt moest worden is een raadsel

Gebrek aan orders, luidt het oordeel van Wikipedia. Werkspoor leverde alleen aan de NS. In andere landen kregen ze geen poot aan de grond. "Helpt elkaar, koopt alleen inlandse waar".

We zien hier een elektrisch treinstel Mat'36 en bijbehorend stroomlijnpostrijtuig. Van beide is een exemplaar bewaard. In het Spoorwegmuseum wordt nu, te volgen door bezoekers, Mat'36 252 gerestaureerd. Postrijtuig Pec 8502 behoort, weer in originele toestand, al langer tot de collectie.
Van bovenstaande foto heeft het RHCe een afdruk waarop de maker heeft geschreven: "gemaakt 20 mei 1938". Dat maakt het extra bijzonder, want pas vijf dagen eerder reden er voor het eerst elektrische treinen volgens dienstregeling van en naar Eindhoven.

Dit type postrijtuig was ook geschikt voor de Mat'34 dieseltreinstellen. Ik weet niet of er destijds diesels reden naar Weert en Venlo. Weet jij dat Bert?

Van de in totaal 38 stroomlijnpostrijtuigen waren alleen de eerste zes exemplaren technisch geschikt om met dieseltreinstellen Mat'34 te kunnen rijden. In de praktijk is dat maar zelden voorgekomen.
In de beginjaren van het dieseltijdperk reed Mat'34 o.a. Utrecht - Eindhoven. Toen er vanaf 1938 meer elektrische baanvakken kwamen, werden enkele diesels ingezet op een doorgaande verbinding Dordrecht - Eindhoven - Maastricht.