Dit moet de zomer van 1955 zijn. Ik sta er zelf ook op. In de autoband, links op de foto. Zelf heb ik de foto ook.

Het juiste jaartal is 1951 of 1952.
Ik ben geboren in 1947.
Ria = Ria van Gameren, links zie je Franca van Heck, rechts van mij Marleen Vos.
Rechtsboven zit Bernadette van Kouwen.
Onder mij: Trudy van de Spijker, v.l.n.r. Zr Xaveria, Dymphy de Kroon, Marion Maat, rechts Zr. Johanna Chantal.
1 rij naar beneden: Tilly de Laat, Kitty van Meegen, Bella Visser.
Schuin voor Zr. X. staat Gerda Vervest en uiterst rechts voor Zr. JC Gerrie Van Rooij.
Middelste jongen, zittend in 2e autoband: Jos Vervest, in de 3e band de tweeling Ad en Leo van Turnhout.
Wie herkent de overige kinderen?

Ja,Ria,ik ben ook van oktober 1947. Ben ik dan(nog) 3 (in '51)of 4 jaar(in '52)?
De kinderen zien er toch ouder uit?

Hallo René, vroeger ging je op 4 jarige leeftijd naar de kleuterschool.
Wij zijn dus allebei te laat jarig ( je moest vóór 1 oktober 4 jaar zijn) en zodoende 1 jaar langer op de kleuterschool blijven.

Wel een beetje een late reactie maar de foto is op zijn vroegst van 1952. Ik denk eerder zelfs van 1953.
Ik ben n.l. geboren in 1948 evenals Gerrie van Rooij die ook op de foto staat. Leuk om die oude foto's nog eens te zien. Kitty van Meegen.

Omdat ik zuster Xaveria niet eens aan dürfde te kijken is het voor eerst dat ik ze zie. Als je de zuster gezien had was je dag verpest. Mijn jongste broer Paul die met zijn 3 jaar al op de school zat omdat ons moeder in moest invallen op de Theriaschool durfde echter tegen Xaveria te zeggen: potje boksen zuster? Gelukkig zat ik al op de Zeelsterstraat toen ik het hoorde.

Gaarne meld ik dat ik de gevoelens van de heer Mengde deel. Ik was zo beducht voor deze hoofdzuster Severa of Xaveria dat ik in den aanvang alleen met lijfsdwang naar deze onderwijsinstelling gesleurd kon worden. Zij had een stem als een houten klepper. Snerpend commandeerde zij de stoeten der kleinen in klasdivisies, staande op de granieten vloer in het centrale trappenhuis. Haar brillenglazen vergrootten haar pupillen drastisch temidden van haar roodaangelopen vermoeden van gelaat in de koker van gesteven linnengoed harer kap, waardoor deze orde zich als religieus baken in het dagelijks verkeer deed herkennen. Het "Laat de kleinen tot mij komen en verhinder dezulken niet", reclameslogan voor deze fröbelschool, was niet kennelijk voor Xaveria geschreven. Het kwam de tucht en discipline ten goede, dat wel. Daaraan ontbrak het dan ook niet. Kinderen zijn hinderen, dat was haar devies, dat zij krachtig practiseerde. Wat deze congregatie bewogen heeft deze persoon uitgerekend de leiding van deze tuchtinrichting toe te vertrouwen is mij nog steeds, ook na het lezen van het rapport-Deetman en Dohmen, niet geheel duidelijk. "Wat kom jij eigenlijk hier DOEN" beet zij mij toe op mijn eerste schooldag, toen ik sullig als altijd, niet onmiddellijk reageerde op haar bevel om in de rij aan te sluiten. Aangezien mij dat ook niet duidelijk was, moest ik het antwoord schuldig blijven, hetgeen haar duidelijk mishaagde. Met rinkelende rozenkrans schoot zij uit en wrong mij op mijn geprojecteerde plaats in de hiërarchie van schuldelozen. Josje Bolwerk deelde mij later ongevraagd mede dat die ketting een soort zweep was die in ernstige gevallen striemend nederdaalde op degeen die het gezag dorst tarten. Ik heb dat dan ook altijd zorgvuldig nagelaten.

Mijn oudste zus, Josje Kraakman is ook van 1947.Wij woonden op de Noord-Brabantlaan 96. Zo ongeveer tegenover de Bredalaan. Ik en mijn tweelingzusje Lidwien hebben op de Theresiaschool gezeten bij juffrouw Marietje in de kleuterklas. Mijn broer Wills zat ook bij zuster Xaveria en vond het verschrikkelijk bij haar.Liep vaak in de tegenovergestelde richting als hij naar school moest. Bij juffr. Marietje was het heel leuk. Ik ben haar nog eens tegengekomen toen ik 18 á 19 jaar oud was bij de carnavalsavond van de Bolhoedjes.
Ik ben door zuster Xaveria eens heel lang op haar kamer in de hoek gezet, omdat ik alle w.c. deurtjes achter elkaar dichtgooide voor de lol. Ik was niet echt bang voor haar, dat weet ik nu nog wel, maar ik kwam haar liever niet tegen.
Van Gameren was de groenteboer bij de nieuwe winkels .Zo noemden wij die winkels.

Ik voor mij denk dat die foto van een eerdere datum is. Ik ben n.l. van 1948 en ben met 6 jaar naar de 1ste klas gegaan.

Voordat we nu Xaveria gemeenschappelijk kraken op deze site, deze nonnen werden in die tijd gewoonweg geplaatst op de posities die de Congregatie open had staan; naar persoonlijke voorkeuren en aanleg werd niet gekeken. Dat is mij uit de rapportage-Steenhuis en het rapport-Dohmen ook weer gebleken. Zo'n meisje van zeventien trad in, omdat zij in de katholieke illustratie gelezen had dat de zusters Fransiscanessen zulke interessante missieposten hadden bij Medan in Nederlands Indië. Goed, ze doet haar geloften. En wordt aangesteld als medisch analiste om de rest van haar aardse bestaan excrementen te bekijken. De missiepost is namelijk vervallen, want de kolonie is niet meer. Ik had een tante Rita. Die werd non bij de penitenten-recollectinen van Dongen, ook een Fransiscaanse suborde. Ze heette voortaan zuster Severa. Ze was religieuse geworden vanwege de liturgie in de parochiekerk. Ze werd in Standdaarbuiten hoofd van een meisjesschool, want met kinderen omgaan, dat kon ze niet. Gelukkig werd ze al gauw overspannen en zenuwziek dus veel schade heeft ze niet toe kunnen brengen aan de meisjes. Ze werd naar Etten-Leur overgeplaatst naar een verpleeginrichting. In die plaats zat het hoofdbestuur van de Orde dat een enorm Frans internaat beheerde. En Rita had in de zevende klas Frans gehad. Dus die was weer bij uitstek geschikt om lid van het hoofdbestuur van de Congregatie te worden. Want veel scholing hadden die nonnen eigenlijk nooit ondergaan. Severa wordt mère assistente des succursales, iets wat in de familiekring veel genoegen te weeg bracht, want niemand wist wat dat was. Maar het klonk goed. Omdat Severa nooit mére supérieure tegensprak, en omdat ome Niek protonotarius apostolicus geworden was -- opa was tramconducteur en kon dit nauwelijks spellen -- steeg Severa in de rangen, schrik en ontsteltenis teweeg brengend onder de medenonnen die nu op hun beurt zenuwziek werden van Severa. Kortom: ze werd, verdomme, ook nog algemeen overste en werd uiteindelijk met aderspatten en pro ecclesia et pontifice afgevoerd naar het verzorgingstehuis Saint Joseph, eveneens te Etten Leur waar ze nog tot in lengte van dagen haar tekortkomingen heeft kunnen botvieren. Was dat nu allemaal verwijtbaar toe te rekenen aan tante Rita? Ik dacht het niet. Die congregaties hadden een personeelsbeleid om cokes van te kloppen.