Links op de hoek het huis van J. Brüning, directeur van Picus.

De Gasketel van de nutsbedrijven vond ik heel indrukwekkend in mijn jeugdjaren. Wij woonde in de Kwartelstraat en als we dan gingen spelen bij vriendjes in de Dommelhoefstraat keken we vanonder tegen die enorme gasketel aan.Soms gingen arbeiders de trappen op en dat was, in gedachten van ons, een heel avontuur. Bij het gebouw onder de ketel moest ik vaak gasmuntjes gaan halen van mijn moeder, zodat ze weer kon koken.

Ik denk te dateren kort na de oorlog. 1. de gaslantaarns zijn al verdwenen, 2.het gebouw in de verte in de bocht naar rechts, is waarschijnlijk uit de late 30-er jaren. Dat gebouw had etalages aan de straatkant en die werden gebruikt om allerlei huishoudelijke apparaten en toestellen te tonen. Badkamers kwamen in die tijd in de mode om de tot dan toe veel gebruikte zinken teilen te vervangen, en daarvoor had je een gasgestookte geiser nodig. Hout en kolen werden steeds meer vervangen door gasgestookte installaties en toestellen, zowel voor koken als voor verwarming.
Tot na de oorlog was in veel huizen overigens de teil op zaterdag nog steeds het enige om wekelijks het lichaam te reinigen en in nieuwere huizen, waar wel een badkamer was, stonden er vaak fietsen, strijkplanken enz in gestald, men vond het wel fijn zo'n extra berghok. Ja, die badkuip was wel onhandig natuurlijk.