Die goeie oude tijd? Laat me niet lachen! Op de foto lacht in ieder geval geen enkel jongetje. We zullen er maar van uitgaan dat we nu in 'n kindvriendelijker tijd leven dan die koters van toen.

Wanneer je alle oude schoolfoto's bekijkt, dan zie je dat er geen enkel kind lacht. In deze tijd is het gebruikelijk om lachend op de foto te staan, in die tijd misschien serieus kijkend.

Lachen op school is na 1945 uitgevonden. Voorheen vroeg de leraar door zijn achterdochtig gedrag, wat er te lachen viel. Dus hield je je maar gedeisd. Heb je ooit uitgelaten kinderen gehoord tijdens het verblijf op het schoolplein? Zelfs dat kon vroeger niet. Ik kan mij nog herinneren dat er een lijn getrokken was op het plein tussen de 2e klassers en de rest. Wee je gebeente als je over die lijn geweest was. Pas onderweg van school naar huis kon er gelachen worden. Er waren ook kinderen die de verjaardag van hun ouders vierden door de leraar op zulk een dag een sigaar aan te bieden, verpakt in een papieren zakje, waar de desbetreffende sigaar nog een stukje bovenuit kwam. Dat deed het goed in de rest van het jaar.

Waarschijnlijk moesten de kinderen in die tijd bewust zo streng kijken van de fotograaf omdat de belichtingstijd voor het maken van een foto zeker enkele seconden duurde. Met glimlachende kinderen denk ik niet dat zo'n foto (en dan scherp) mogelijk was?

De onderwijzer is inderdaad Norbert Broekmans (Bert), een broer van mijn oma.