Wie weet hoeveel tijd de curator in het faillissement van DAF nodig had om het sportpark te verkopen. En hoe snel de projectontwikkelaar het sportpark onbruikbaar maakte ?

Oke, maar voor dat deze huizen zijn afgebroken, dus deze foto is voor dat Moeskops bouwbedrijf er nieuwe huizen en zo plaatste. Eerst is er de daftuin groter gemaakt want de tuin bestond eerst uit 2 stukken. De eerste tuin lag langs Daf 2 (tussen Daf 2 en de 7 huizen en cafe Bartels). Maar omdat het te klein was en de Daf het stuk nodig had tot aan de rondweg, zijn de stukken samengevoegd. Achter de 4 huizen en hadden ze toen 1 grote tuin. Daar hebben ze nog jaren gezeten tot de grote afbraak. In 1995 zaten ze er nog maar toen is mijn vader gestorven en zijn we niet meer in de tuin geweest. Van te voren zat hij er dag en nacht .
Daf had die grond nodig omdat er een andere uitgang moest worden gemaakt, want de uitgang Daf 2 aan Geldropseweg moest dicht bij 4 huizen op de foto komen. Mijn vader 'de snor' (Leo Sanders) heeft daar op die plaats 27 jaar het verkeer geregeld; uitgang Daf 2 op het Daf terrein en op de Geldropseweg, toen de politie er een karretje met stoplicht de weg op reed om 5 uur. (veel gestaan en naar ons pap staan te kijken).
DE DAFTUINERS

Huub, in grote lijnen klopt het allemaal wel. Je vader was niet alleen van mij een grote bekende maar van vele Daffers. De tuin heeft inderdaad achter deze huizen gelegen, echter hij is in de loop der tijd gehalveerd, omdat er weinig mensen bereid waren er tijd in te stoppen en bij het oogsten te ervaren dat de vriezer te klein was. Dus werd het in feite allemaal gedaan voor vrienden en bekenden. Ik heb in het buitenverblijf nog vele uurtjes doorgebracht met de tuinders. Biertje koel, altijd koffie of thee met een koekje en bijpraten, hoe goed het bij de Daf wel niet was! Een familiebedrijf. Er lag nog een Daftuin een end verder op aan de andere kant van de Puttersdreef. Wist je trouwens dat deze straat een keer per jaar dicht moest? dit in verband met de eigendomsrechten. De straat was van Daf. Bij sluiten moesten veel mensen omrijden en dat was geen pretje, als je met een half slapende kop voor het hek stond. Maar ook dat zal wel verleden tijd zijn.

Weten jullie ook nog dat de politieagent (voor het karretje kwam) een putjdeksel uit de Geldropseweg moest halen, stroom aan moest schakelen (voor deze huizen stond een schakelkast) en de verkeerspaal in de weg moest steken. Het heeft mij altijd verwonderd dat hij die jaren daar heeft overleefd. In het begin ging Philips alswel Daf op het zelfde tijdstip uit en dan kwam er een vracht aan verkeer over de Geldropseweg heen. Ten gevolge daarvan zijn er in de buurt van de Daf vele verkeersongevalen geweest met tragische gevolgen. Ook spectaculaire hoor, zoals een Daf 33 die zijn motor verloor voor de ingang van de Daf, recht onder de klok. Zo heb ik er nog wel een paar.

Nee dit is mij niet bekend, maar ik ben van 1955 dus ik kan me veel herineren maar niet alles. En aangezien ons vader in 1995 is overleden kan ik niks meer vragen van en over Daf, maar weet wel dat hij iedereen kende van klein naar groot en heel groot. Hij wist alles en waar ze nu mee bezig zijn qwa werken na 65 deed ons vader toen al, tenminste verkeer regelen, want men zei [bij daf] dat kon niemand zo goed als de 'SNOR' Leo Sanders.

Leuk om dat kommentaar over Snor Sanders hier te lezen. Hij was een van de gezagdragende figuren binnen de DAF familie. Jarenlang heeft hij deel uitgemaakt van de werkoverleg kommissie (voorloper van de ondernemingsraad), waarvoor hij bij de verkiezingen zich manifesteerde onder de leuze: Geen gemor, kies de Snor Ik kom zelf uit een DAF-nest en ben opgegroeid onder de rook van d'un DAF. Gingen ook regelmatig kijken als de fabriek leegliep. Wat betreft de opmerking van JM Van de Broek, kan ik me nog goed herinneren dat de agent zijn regelpaal op het midden van de weg moest plaatsen. Om het licht te regelen bediende hij zich van schakelknoppen. Toen het verkeer echt druk werd is er tussen de in- en uitgang van het bedrijf een verhoging geplaatst vanwaar de dienstdoende agent het verkeer kon regelen. Maar ook toen moest nog steeds een wagentje met verkeerslicht op de weg geplaatst worden.

Bij deze huizen stond ook het huis van de Familie Driessen, met een grote boomgaard erachter, die kwam bijna uit bij het eind van de Jan van Eyckgracht. Ik ben jarenlang bevriend geweest met Huubke, ze hadden ook nog een zoon Peter, Ton en dochter Mieke, ze zijn later verhuisd naar de Moreelselaan.

Tikfoutje in de datum. De foto is van 1986, niet van 1968. Ik weet nog goed dat Wil van Hout ellenlange discussies met Geurt van Gemert had over het maaien van een green. Dat was in het instrumentenmagazijn RC. Ik ben in 1986 bij DAF begonnen vandaar de zekerheid over het jaartal.

Inderdaad Wibo, Het was mij nog niet opgevallen. Je zult wel gedacht hebben bij het begin van je carriëre, gaan ze ook nog maaimachines maken? Alles is uiteindelijk goed gekomen, gezien het mooie complex dat zeer recentelijk in gebruik genomen is. t.o. Vroegere D.A.F. 3

Dat klopt Nico dit huis wordt in vele discusies vergeten. Ik zou er graag een foto van op de site willen zien. Dit huis werd in mijn jeugd bewoond door de familie Nabben, later bekend in de kapperswereld. Daarna door de familie Driessen die hadden geloof ik tien kinderen. Een daarvan, Peter geheten, zat bij mij in de klas op de lagere school. Hun tuin liep langs de beuken heg tot aan de Rielseweg, toen nog een zandpad. Daarnaast lag een grote wei die bewerkt werd door boer Janus de Groof. Dat weiland liep van het zandpad tot de Geldropseweg waar een groot stalen hek /poort stond. Dan kreeg je het café van Berta de Vaan (broek) met haar 4 huizen. Ook die tuin reikte tot aan het zandpad. Mensen die bij de DAF werkten en woonden in het Burgplan liepen altijd door onze (moes)tuin en daar waren ze bij ons thuis niet zo gelukkig mee. Links naast het huis van Driessen was nog een klein groen poortje waar je de sportvelden op kon. Als kind speelden wij er veel en dat mochten we ook wel van de opzichter. Die woonde dacht ik toen op de Jan van Eyckgracht, ik ben de naam kwijt. Ik ging veel naar het tennissen kijken daar stond toen een donkere man les te geven en als kind was dat een beer van een kerel die in een hand 5 tennisballen kon vasthouden. Dit alles was nog voor het tijdperk golf, waar ik nu lid van ben.