Dit is wel de oude lagere school aan de Laagstraat. In de tweede wereldoorlog waren hier volgens mijn moeder soldaten in ondergebracht. Zij zelf heeft deze oude school nog schoongemaakt in de avondurenuren. Wij woonden in het middelste kleine huisje voor de nieuwe jongensschool. Deze huisjes zijn in 1968 afgebroken,waarna wij verhuisd zijn naar Stratum.

Onderstaand volgen de namen voorzover mij nog bekend van links naar rechts bovenste rij: v.d.Hurk; Henk v.Gemert; Jan v.Veen; Willie v.d.Broek;
Dickie Veeneman; Frans v.Pelt;J an Marinissen; Willie v.d.Wielen; Harrie Kapteyns; Moonen; v.d.Nieuwenhof; Bert Wouterse; Frans Bakermans; de Wit;
Sneyders; Henk v.d.Linden;????; v.Gestel; Mous; Tonnie v.d.Broek; Jo v.Beers; Ivano Toffolo; Willie Wilbrink; denTuck;Cor v.Zijp;????; Jongenelen;
v.d.Horst;????;????; Sanders; Meneer de Greef; Leo Teuns; Tonnie Aarts; Cor v.Zon; Henk Habraken; Koos v.d.Mortel; v.Lieshout; Henk Liebrechts;
Jan Pax; Kees v.Gennip; Jan Wouterse; Toon Verbeek; Jan Marijnissen; Senders; Cor v. Vroonhoven; Jan v.d.Looy; Hoeymans; Piet Barendse.
Aanvullingen en/of korrekties wil ik graag van jullie horen.!!

In het schooljaar 49 - 50 heb ik hier in de eerste klas gezeten bij meester v.d. Geest.

Ik heb nog een klassefoto uit 1949 met mijn beste leermeester van Lieshout. Hij kon prachtige verhalen vertellen. Ook nog van de welpen uit die tijd met een heel lieve akela. Haar naam ben ik kwijt.

Meester De Greef had de bijnaam "de beul van Tongeren (Tongelre)", maar ik heb eigenlijk nooit verhalen gehoord die deze bijnaam rechtvaardigen.
Wel weet ik dat hij in de Tongelresestraat woonde: ik zie hem nog statig op zijn hoge fiets door de Gestelsestraat rijden. Een broer van mij verdiende nog eens strafregels omdat hij hem noopte tot afstappen door het geluid van een leeglopende fietsband na te doen.

In de school St Lambertus zaten inderdaad Duitsers ingekwartierd. Ik heb er een goede herinnering aan. We waren aan het spelen en iemand gooide zand in mijn ogen. Flink jankend werd ik door een Duitse soldaat meegenomen. In een eerste hulppost van hen werden mijn ogen schoon gemaakt. Als troost kreeg ik iets wat we "kaaskauwgum" noemden. Je kon erop kauwen maar viel even later in korreltjes uit elkaar. In die periode kregen we les op de meisjesschool. De ene week 's morgens de jongens en 's middags de meisjes, de andere week omgekeerd.

De bijnaam van meester de Greef herken ik, ik heb namelijk bij hem in de klas gezeten, welk jaar precies weet ik niet meer. Waarom beul van Tongelre, kan ik niet zeggen. Zo`n losse handjes had hij toch niet.. Ik ben van 1944. Ik geloof dat ik het tweede jaar nadat de school was geopend erop ben gekomen. Eerste klas meester van de Geest. Van de namen herken ik er maar weinig. Ik heb nooit een echte schoolvriend of vriendjes gehad. We keken recht op de kerkklok vanuit het lokaal en ik heb de uren wat vooruit zitten kijken. Ik bleef na school nooit plakken, thuis was het toch gezelliger dan op school. Mijn broer is iets ouder en heeft nog op de oude school gezeten. Ik weet wel dat mijnheer de Greef altijd twee zakdoeken bij zich had, eentje voor de bril en eentje voor te snuiten.Ook rookte hij altijd klein sigaartjes en had een grote hoge steile fiets.Later kreeg ik verkering in Tongelre en wie bleek toen de buurman van mijn huidige vrouw te zijn? ja, meester de Greef.. Hij is bij mijn trouwen nog op de receptie geweest. Groetjes, Ad Thijssen

De verhalen zijn mij wel bekend, deze foto met gezichten niet. Ik heb in de eerste klas bij de Geest gezeten, die je met een latje op je vingers sloeg, was erg aggressief. In noodlokaal in het patronaat, daarna naar de nieuwe school in de Laagstraat. Ik heb geen foto's van de Lambertusschool. Ik woonde met mijn 2 broers Gerard en Albert op Hoogstraat 264, naast apotheek Ridas. Ik heb de volgende meesters gehad op school: van Korven, Verdonck, van Dijk (Jan brom) van Lieshout (de peer), Kluitmans, ben benieuwd.

We hoeven van de geestelijken niets te zeggen, sommige leraren waren geen haar beter. Er waren er veel die de handjes los hadden. Het wil niet zeggen dat wij zo`n lieverdjes waren,  zeker niet, maar lijfstraffen waren aan de orde van de dag: Op een been in de hoek, allebei de handen in de lucht, ook in de hoek. Als je ze liet zakken werd er met de liniaal opgeslagen, met liniaal op de handen slaan, met de lat een pak op je broek. Dus je begrijpt wel dat ik niet dweepte met de school. Alles is natuurlijk snel vergeten. En thuis durfde je het ook niet te vertellen, want dan was het antwoord; ge zult het wel verdiend hebben. Groetjes, Ad Thijssen