Wat een mooi plaatje van de villa Cox. En met het zien van dit prachtige pand, helaas verdwenen, komt de nostalgie. Villa Cox stond in de Woenselsestraat precies tegenover het woonhuis en winkel annex autosloperij van mijn oom en tante, de fam. Jan Roxs-Koonings. Oom Jan was een broer van mijn vader Harrie Roxs. Heb in die jaren veel gezien van de achterzijde, waar de tuinderijen en tuinen lagen, zo diep als een groot park. Slechts één keer ben ik binnen in de villa geweest, en dat was tijdens de oorlog. We waren weer eens op de vlucht met de familie, om ons te beschermen tegen de bombardementen van die tijd, en kwamen ten slotte terecht in de kelders van villa Cox. Die kelderruimte kan ik me nog goed voor de geest halen. Er was veel ruimte, met nog een gedeelte wijnopslag. We zaten daar tijdelijk redelijk "safe", want zo´n degelijk gebouwd "onderaardse" van deze mooi gebouwde villa gaf een veilige beschutting. Het was een voorname familie, die daar woonde, en ik kan me de contacten met "zus" en Tiny Cox goed herinneren.

Frans en Ben, staat die beroemde beuk van foto 17707 ook op deze foto?

Wim: toen de villa leeg stond hebben wij hier dikwijls gespeeld. Het viel ons op dat er in alle slaapkamers een badkuip stond. Ook de tuin achter, met het verhoogde terras, was heel mooi. De beuk die rechts naast de villa stond, staat nu nog steeds langs de Montgomerylaan ter hoogte van de Michelangelolaan.

Beste Adrie Keijzers, ben jij een zoon van Keijzers van de bekende boerderij aan de Woenselsestraat? Ik denk dat jouw vader nog een schoolgenoot van mij was  op de R.K. Jongensschool St. Petrus. Zoals gezegd, ken ik de villa van Cox alleen van de onderkant: de kelders dus. Kan me goed voorstellen, dat de achterzijde van de villa er ook fraai moet hebben uitgezien met mooie terrassen en tuin. Kamers met bad, dat was voor die tijd toch echt wel luxe. Leuk om te horen.
<< Wim, ben jij al over de honderd? (red.) >>

Dat klopt Wim, ik ben een zoon van Bert en Anna. Mijn vader zou, als hij nog geleefd had, nu 102 jaar zijn. Ik ben ook benieuwd naar jouw leeftijd.

Ik schat Wim Roxs half in de 70, ik merk het wel als ik er ver naast zit.

Ad, als antwoord op jouw opmerking kan ik je berichten dat ik van eind 1937 ben, dus nu 71 jaar oud, en nog gelukkig in goede gezondheid. De naam Ad Pluijm zegt me overigens niets. Neem aan, ook van Woensel en wellicht zelfs van de Woenselsestraat?

Nee hoor, een echte blauwbuik. Mijn maat woonde bij Adrie Keijzers in het rijtje en hij was ook een tennismaatje van me. Ik heb me ooit een paar dagen opgesloten in jullie hotel aan de Hertogstraat voor mijn restaurantexamen omdat ik nogal wat achterliep volgens mijn leraar. ik zou het nooit halen, zonde van het geld dat ik al betaald had. Maar ik slaagde met de cijfers 8 - 9 - 8 als beste van de klas. En je naam heb ik ook onthouden.

Wat een toevalligheid weer. Dat je een blauwbuik bent, Ad, dacht ik al zo´n beetje, want je reageert ook op foto's van Gestel. Maar dat je nog ooit een hotelgast bent geweest, destijds in ons hotel in de Hertogstraat, da's natuurlijk bijzonder. Dus zal ik je een keer ontmoet hebben bij de receptie en tijdens het ontbijt. Mooi, zulke dingen te horen via de site. Ben je nog ooit een restaurant gaan exploiteren? En ben je van mijn leeftijd ongeveer?

Wim ik had een café op de Stratumsedijk (Entre Deux) en de bedoeling was ook een hotel-restaurant te beginnen, maar ik was het ineens zat om me voor iedereen uit te sloven en heb ervan afgezien. Dus toch zonde van het geld. Ik word dit jaar 66 en geniet lekker van mijn pensioentje.

Entre Deux was voor mij natuurlijk zeer bekend, een gezellig klein, knus cafeetje. Eigenlijk bij ons om de hoek, toentertijd in de hotel-periode van de Hertogstraat. Je zat daar goed, midden in het uitgaansleven, met ook nog links en rechts de homo-society. Moet voor jou ook een leuke tijd zijn geweest, net zo was dat voor mij op de Hertogstraat. Geniet van je pensioen, dat doen wij ook, op Gran Canaria!

Leuk om deze foto terug te zien. Ik ben, als oudste zoon van Tiny Cox en Maria van Stiphout hier geboren in 1950. In 1952 is het huis onteigend i.v.m. de bouw van het Catharinaziekenhuis. Maar de afbraak liet nog jaren op zich wachten. Er heeft nog een tijdje een huisarts en een dierenartspraktijk in gezeten. Ons gezin is toen verhuisd naar Woenselsestraat 350. Dit huis is eind jaren '60 onteigend i.v.m. de uitbreiding van Eindhoven, maar het staat er nog steeds!

Is er misschien iemand die kan bevestigen dat de huizen van de families Van Dam, Brouwers en Van der Heijden op de hoek Woenselsestraat - Reestraat zijn beschoten en vernield door een Duits kanon dat stond op de Nieuwendijk op 18-09-1944?

Beste meneer Wonder. Ik ben begonnen met de vila van Tini Cox die ik in 2009 heb ingestuurd. Nu krijg ik een vraag over een kanon dat bij de Nieuwedijk stond in 1944. Dat zou best kunnen, ik ben van 1941 toen wist ik nog niet wat een kanon was. Wat ik wel weet is dat op de hoek Woensestraat-Reestraat Toon Jennissen de kolenboer woonde en ongeveer 200 meter verder de familie Brouwers. Wat ik kan doorgeven is dat Cor Platenburg, redactielid bij Eindhoven in Beeld, bijna alles weet over de Woenselsestraat.

Berry, de familie Brouwers woonde geloof ik op 252 in de Woenselsestraat.
De ene familie van der Heyden woonde in de Woenselsestraat, op vier huizen van boerderij de Keizer. Het vrijstaande huis staat er nog steeds. De andere familie van der Heyden woonde in de Reestaat, ongeveer 100 meter vanaf de Woenselsestraat. Ik heb met Henk van der Heyden gewerkt, maar het is nooit ter sprake gekomen. De huizen lagen trouwens wel zo'n 200 meter uit elkaar. Dus ik kan mij niet voorstellen dat die door dat kanon geraakt kunnen zijn.

Beste Theo, op mijn oproep in de krant is veel gereageerd en ook Henk van der Heijden heeft toen met mij contact gezocht. Hij bevestigde het verhaal dat de rij huizen waarin hij woonde, inderdaad op 18 september 1944 zijn afgebrand door toedoen van het kanon.

Barry, ze heten allebei Henk van der Heyden. Dan moet jij gesproken hebben met Van der Heyden uit de Reestraat. Want de Van der Heyden uit de Woenselsestraat is een vrijstaand huis. Om het huis in de Reestraat te raken moeten ze door de boederij van de Keizer geschoten hebben. Ik heb tegenover de Keizer en tegenover de Reestraat gewoond.

Dat klopt, kort na de bevrijding is de familie Van der Heijden van Woenselsestraat 274 naar Reestraat 8 verhuisd., Dit was het gevolg van de schade aan hun woonhuis. De woningen waren dusdanig beschadigd dat ze moesten worden afgebroken.

Barry, ik heb Henk gebeld en die heeft het mij uitgelegd. Wij woonden tegenover kolenboer Toon Jennissen. Die woonde hoek Reestraat. Op de andere hoek stonden vroeger drie huizen; Van Dam, Brouwers en Van der Heyden. Na de oorlog hebben ze daar twee huizen onder één kap gebouwd. Het overgebleven stuk grond is later gebruikt door garage Pellegrom. Die twee Van der Heyden met dezelfde voornaam zaten in de Petrusparochie op school en in dezelfde klas en ze woonden amper 100 meter van elkaar. Tot mijn 13 heb ik op Vlokhoven gewoond, eerst negen jaar naast de Edah op 245 en daarna iets verderop op 275, hoek Egelstraat, het huis waar vroeger de visboer woonde. Toch heb ik nooit geweten dat daar vroeger drie huizen hebben gestaan.

Zonde, Maarten Cox, dat deze prachtige villa van toen het moest ontgelden!

Via de Reestraat kwam je langs de tuin en boomgaarden van Cox. Achteraan woonden in mijn jeugd Betje en Bram Bouw. Vlak bij hun huis stond die bijzondere ronde stal, waar ik overigens nooit dieren in heb gezien, wel diverse attributen die je bij een boerenbedrijf verwacht. De Coxen heb ik nooit ontmoet. Betje en Bram hadden geen kinderen, maar Betje heeft voor mij en mijn broer gezorgd als een moeder, zij was het liefste kindermeisje dat je je voor kunt stellen. Toen ik gedoopt moest worden in de NH kerk in de Schootsestraat, zei ze tegen mijn moeder dat zij er toch vooral op moest letten dat ik tenminste een druppeltje van het doopwater op mijn bolletje moest krijgen, anders zou ik niet in de hemel komen, Die anecdote koester ik al mijn hele leven, ondanks mijn twijfel aan die toegezegde eindbestemming.