Het rechtse witte pand op de hoek was ooit de Chiquitabar. Een jaar of vijf geleden startte Maarten van Engelen er een restaurant Sunny Side Up. Ik meen, dat dit zijn vijfde restaurant op een rij was. Vorig jaar verkocht hij de tent maar weer en is naar Antwerpen vertrokken om daar, je raadt het al, weer een restaurant te beginnen.

Aan de overkant van het kruispunt rechts eindigde vroeger het Zwarte Pad. Dat liep van de Holstraat langs het spoor naar de Gestelsestraat en Genneperweg. Als kind ben ik er duizenden keren te voet of met de fiets over gekomen. Later ging ik er over om van Gestel uit naar de Ambachtschool in de Piuslaan de fietsen.

Hetzelfde verhaal als Jan schrijft, telt ook voor mij, via het Zwarte Pad en het Tongelreeppad naar de ambachtsschool. Toen heette het café Rapelenburg, daar zat een oom van mijn vrouw in, Toon Monen. Nu heet het eetcafé Tante Kees.

Toen er Monen in zat gingen we er veel biljarten en kwamen we er weer samen na het dansen op zaterdag- en zondagavond. Ook gingen we na sluitingstijd nog regelmatig naar België stappen.

Ik kan me nog herinneren dat het Bels lijntje voor het laatst reed. Met ballonnen aan de wagons. Ik was een kind, dus dat moet ongeveer 50 jaar geleden zijn.
Er is vroeger ook op dat zwarte pad of op het Genneperpad een moord op een meisje gepleegd. Ik weet dit uit de verhalen van Hem van der Meeren die met zijn vrouw Dien een leven lang in de Gestelsestraat heeft gewoond.

Toevallig lees ik vanmiddag in een feestgidsje (25-jarig huwelijk pa en ma) dat we die zwarte pad langs het spoor de "praalweg" noemden. Kent iemand anders die naamgeving ook, of was dat een verzinsel van onszelf?

Je zult het niet goed verstaan hebben. Parallelweg vlug uitgesproken: Pralweg.

In het witte pand op de hoek van de Gestelsestraat en de Genneperweg is gevestigd "Tante Kees", een leuk restaurantje.