Wat een prachtige foto! De kiosk in volle glorie en het gebouwtje nog op z'n plaats. Volgens mij stond rechts naast het gebouwtje een waterpomp. Ik heb de beste herinneringen aan dit park, hele vakanties daar doorgebracht. Elke dag met een deken, een pakje brood en een fles drinken naar het wandelpark! Ik ging ook vaak met mijn ouders naar het park als er een uitvoering was in de kiosk, van een harmonie of zangkoor. Heerlijk op de bankjes zitten en luisteren! Ook met de school gingen we hier elk jaar onze sportdag houden.
Nog steeds kom ik met onze dochter en haar kinderen in het wandelpark, al is het maar ééns per jaar! Ik ben blij dat Folkwoods in dit park wordt gehouden, ik heb er vorig jaar heel fijne dagen gehad en ik ga dit jaar zeker weer! Zoals Gerard Maasakkers zong: 'Hier ben ik thuis'!

Mooie foto hoor. Hier gingen wij vroeger altijd te voet, ja ja te voet, vanuit Strijp (Plataanlaan) naar toe. Van huis uit kreeg je dan boterhammen mee en 'n fles met koude thee. Geloof me dat smaakte best. Er was daar links om van het huisje ook nog een gigantische grote zandbak. Daar vermaakten we ons dan, of deden er verstoppertje. Want je kon er je eigen goed verbergen tussen de bosjes. Je hoefde ook niet bang te zijn dat je omver werd gereden door fietsers. Die kwamen er niet.

Het wandelpark was ons vakantieverblijf. In die tijd gingen maar weinig mensen op vakantie en als het goed weer was zaten we hele dagen in het wandelpark. Soms mocht ik van ons moeder een fles prik kopen en dat was groot feest. Ik geloof dat zo'n fles in 1955 maar 25 cent kostte. Ze waren er in rood en geel en ik neem aan dat het citroen- en frambozensmaak was. Heerlijk waren ze, maar op geen enkele manier te vergelijken met de verfijnde hedendaagse frisdranksmaken. Op tweede Paasdag gingen we altijd chocolade paaseieren zoeken. Dat was niet zo eenvoudig maar ik vond altijd zo'n prachtig groot paasei met gekleurd papier. Ik verdenk mijn ouders ervan dat ze snel even voor mij ergens zelf een ei verstopten om teleurstelling te voorkomen, maar dit weet ik niet zeker. Zelf woon ik nu in Spanje, maar mijn zusters die nog steeds in Woensel wonen gaan er nog regelmatig wandelen en sturen mij dan de foto's op van het park. Ik moet toch eens dat liedje van Gerard Maasakkers gaan beluisteren.