Je kunt hier wel zien dat er toen nog geen arbeidsinspectie was. Werken op een houten kistje doet deze vrouwen en ook kinderen niet goed. Nu krijgen ze aangemeten stoelen, hydraulisch geveerd en met verstelbare leuningen. Vooral van kinderarbeid werd veelvuldig gebruik gemaakt, vanwege veel armoede en werkloosheid. En bij velen ging de man vrijdags als het betaaldag was na het werk naar het café en met wat er daarna van het geld over was moest moeder het doen. Mijn moeder moest met haar twaalf jaar 's morgens om zes uur al het huis uit, bij Karel I gaan werken. En als ze 's avonds thuiskwam kon ze nog het huishouden doen.

En dan maar zeggen dat vroeger alles beter was!

Dat was het ook. Je wist niet beter, het was er gewoon niet. Je had geen keus, je moest het doen met wat je had. Daarbij werd je strak gehouden door de kerk. Die kerk heeft de meeste ellende veroorzaakt. Door te dreigen met hel en verdoemenis, de schrik zat er goed in. Maar goed, deze knapen werken nu zelf aan hun ondergang, gelukkig. Nu hebben we zoveel keuzes, dat we niet meer weten wat we moeten pakken (kopen) en de maatschappij is veel harder en brutaler. Vroeger kon je de voordeur en achterdeur gewoon open laten, of een touwtje door de brievenbus als je weg moest. Toen hadden de mensen nog respect voor elkaar, dat kan ik nu in veel gevallen niet zeggen. De jaren zestig zou ik nog eens heel graag over willen doen, daar wil ik 2021 tot 2031 graag voor afgeven. Wel moet ik zeggen dat de mensen uit die tijd vaak door de werkgever onderbetaald en uitgebuit werden. Maar de mensen waren tevreden, moesten ze wel anders lag je op straat. Veel werkgevers zijn op deze manier schatrijk geworden. We wisten het niet, want we werden dom gehouden. maar we waren tevreden.

Als je nu kijkt, dan is er alles wat je hartje begeert, we hebben zelfs internet en hallo google. En we willen steeds meer, steeds sneller en steeds vaker. We gaan zelf met bouwen en wonen de lucht in. Twee of drie keer per jaar op vakantie. Hebben we nog wel tijd om van alles te genieten? Nee, we hebben een 24-uursmaatschappij. Ik ben nog van voor de televisie en de landing op de maan. Toen was het ook hard werken, en zaterdag niet vrij. En op de vrije dag die je had, zondag, deed je veel samen. En zeker als je een groot gezin had. Ik kom zelf al uit een nest van zes. De mensen hadden tijd voor elkaar, maar dat kan ik van nu niet zeggen.