Van Karel heb ik nog schilderles gehad in de Ten Hagestraat, boven op de zolder van een der herenhuizen. Naar ik meen moet dat geweest zijn bij notaris Marks & Wachters. We moesten aan de achterkant binnen, aan de kant van het vroegere distributiekantoor. Er was toen, nog een leraar, de heer Hoppenbrouwers. Of het familie van de schilderszaak is weet ik niet.

Ik herinner mij nog enkele namen. Dat was Peynenburg van de zaak op de Wal en Maas van de Kruisstraat. En in de Kortenaerstraat, of de Peterstraat, woonde een brievenbesteller, welke een vergevorderde amateur was. Een leraar gaf tekenles en de andere schilderles. We tekenden en schilderden veel van model. Waaronder een oud mannetje met een oog, hij woonde naar ik meen op de Hoogstraat. Ik veronderstel dan ook dat er nog veel schilderstukken van moeten zijn. Dit alles net na de oorlog.

Harry Maas was een schilder. Vroeger experimenteerde hij met andere dingen. Ik kan mij nog herinneren dat er binnen het gezelschap van kunstenaars geexperimenteerd werd met inkt en een watje met water. Eerst een inkt tekening en dan snel met een watje gedrenkt in water er overheen. Zo kreeg je geweldige effecten. Voor mij waren het allemaal rustige heren die pijp rookten en de reuk van rijp fruit moesten hebben als insperatiebron. Dat gold ook voor Harry Maas, welke in dit gezelschap een prominente plaats had. Rustig debaterend over zijn werk met de Heren Vermeeren en Hoppenbrouwers.

Karel Vermeeren heeft in 1954 samen met Cas de Haan het Catharina Gilde Eindhovenstad weer nieuw leven in geblazen z.g. heropgericht.

Harry Maas zat in een tekenclub samen met oa Karel Vermeeren, Hr Rijzewijk (alias de Bav, mijn leraar Nederlands van het GLE) en mijn vader. Deze club was reeds ontstaan in 1929 lees ik in het boekje Eindhoven verleden tijd van Karel Vermeeren en verkrijgbaar bij de Slegte. Harry Maas verkocht veel van zijn kunst via kunsthandel Beckers op de Willemstraat. Hij kwam wel eens bij ons thuis in Best, waar hij dan schaakte met mijn vader.

Karel Vermeeren was een zeer bijzondere man met echt veel kennis over oud-Eindhoven. Ik mag met mijn 32 jaar me gelukkig prijzen deze man nog ontmoet te hebben. Er was toen net een initiatief over de vrienden van de Markt. Ik denk eind ca. 1988 of zo. Karel is op 4 mei 1998 overleden. Weet iemand waar en wat de precieze doodsoorzaak was? Hij ligt begraven op het St Catharinakerkhof.

Karel heeft ook jarenlang deel uitgemaakt van de zgn. Commissie voor Straatnaamgeving van de gem. Eindhoven. Ook daar viel hij op door zijn grote kennis van oud-Eindhoven. Moderne straatnamen vond ie maar niks. De Veertig Rovers en Tondeldoosje e.d. (project Sprookjesbos) zag ie helemaal niet zitten en liet dat in de commissie duidelijk maar ook op amusante wijze in plat Eindhovens (bestaat dat?) blijken. Was een erudiete en beminnelijke echte Eindhovenaar.

Karel en zijn gezin woonde in de Prins Hendrikstraat, schuin achter ons. Zijn kinderen zaten bij mij op de Maria school a/d Jan van Lieshoutstraat en later a/d Vestdijk.

Corrie Limpens werkte als Cheffin van de typekamer afdeling C.V & P. van de N.V. Philip's Gloeilampenfabrieken aan de Emmasingel. Haar schoonbroer Toon Vermeeren werkte op de zelfde afdeling, jaren 1955-1960. Een der kinderen van Karel Vermeeren is priester (pastoor) geworden in Lith.

Mieke, Karel Vermeeren woonde in de jaren 40 op de Grote Berg 73.
Weet jij wanneer hij naar de Prins Hendrikstraat verhuisd is?

Wij kwamen in de beginjaren '50 in de Catharinastraat wonen, ik ging naar de 6e klas in de Jan van Lieshoutstraat. Melanie Vermeeren leerde ik kennen toen ik een jaar later naar het van Maerlant ging. Zij woonde toen al in de Prins Hendrikstraat. Een heel groot gezin was het, in een heel groot huis. Ikzelf heb ook les gehad van Karel Vermeeren, boven op de zolder... meen ik maar zou dat kunnen? of was dat in het Joris? Ik ben het even kwijt... Maar weet wel dat ik tekenen moest en er niets van brouwde... maar hij was zo geduldig. Later heb ik natuurlijk ook de boeken van hem gekocht.

Margriet, de familie Karel Vermeeren is in het voorjaar 1955 in de Pr.Hendrikstraat gaan wonen.

Karel Vermeeren heeft mij toestemming gegeven om de richting Vrije Vormgeving van de Academie voor Industriele Vormgeving te volgen. Mijn vooropleiding was niet voldoende. Ik kreeg de tijd tot Kerstmis om te bewijzen dat ik voldoende capaciteiten had. Het is me gelukt en ben in 1973 afgestudeerd.

Wil, het zou kunnen dat dhr. Hoppenbrouwers waar jij les van hebt gehad, familie was van de huidige teken/schilderszaak aan de Willemstraat (voorheen Stratumseind). Deze zaak wordt bij mijn weten gerund door Theo Hoppenbrouwers wiens vader kunstschilder was en daar ook les in gaf.

Zonder al te diep in te gaan op de familie, hier wat achtergrond over de familie van Karel Vermeeren. Zijn grootvader (van Karel) was afkomstig uit Breda, geboren 1807 en vestigde zich als herbergier/houder van een koffiehuis aan het kanaalhoofd te Eindhoven. De vader van Karel Vermeeren was Piet Vermeeren, geboren Eindhoven, van beroep onderwijzer (1870-1838) en gehuwd met Catharina Holtus, afkomstig uit Haarlem.

Dat zou kunnen Yvonne, hoewel ik het niet weet. Ook vraag ik mij af of er nog geen prenten van de man met de oogafwijking opduiken. Er zijn bij mijn weten honderde afbeeldingen van hem gemaakt. Zowel geschilderd als getekend.

Ik heb op de akademie in 1958 samen met oa Thijs Vossen les gehad van Karel Vermeeren in het oude gemeentehuis in de Rechtestraat. Hij gaf ons les in perspectief tekenen. Hij kwam ook vaak bij mijn vader, schilder Adriaan Bakermans, en als ik me niet vergis heeft hij daar ook les van gehad.

Was het ook niet zo dat in die schetsclub (de Kempen?) rond de jaren 50 de heren Huub van Baar, Jan Seegers en Kees Timmering lid waren van die club?

Lies, Karel Vermeeren is in 1955 naar de Pr. Hendrikstraat verhuisd en heeft er gewoond tot 1969.

Karel Vermeeren was ook muzikaal. Hij is jarenlang lid geweest bij het Eindhovens Mannenkoor, als tenor, was jullie dat bekend ? Bij de koorrepetities zat ik meestal naast hem, bij de tenorenpartij. Was een amabel mens, ook met een gezonde dosis humor.

Volgens mij heeft Karel Vermeeren kunstgeschiedenis op het toenmalige Catherinalyceum, latere Van Maerlantlyceum gegeven. Ik zat toen in de laatste lichting van de M.M.S.
Kennen meerdere MMS kandidaten hem?

In de jaren( 1955-1961) dat ik op het St. Catharinalyceum zat was Karel Vermeeren mijn tekenleraar op die school. Hij nam ons van tijd tot tijd ook mee naar het van Abbemuseum. Dat was het kunstaspect. Ook moesten we werkstukken maken, bv " de vrouw in de schilderkunst" en "moderne architectuur". Veel, heel veel afbeeldingen moesten er in staan. Waar haal je die in 's hemelsnaam vandaan: nog geen internet en kopietjes maken bestond ook nog niet. De hele klas was veelvuldig in de bibliotheek te vinden, er zijn denk ik uit veel tijdschriften bladzijden verdwenen. Daarom waren het, nu ik over nadenk, eigenlijk krankzinnige opdrachten, de hele klas en misschien de parallelklassen ook, hetzelfde onderwerp. Le Corbusier en Alvar Aalto heb ik hierdoor wel leren waarderen. De boeken heb ik na 50 jaar nog steeds.

Bij de lessen kunstgeschiedenis hing je aan zijn lippen: hij vertelde over kunst alsof hij zelf bij het produceren ervan aanwezig was geweest. Ja en werkstukken met veel plaatjes, dat kan ik me nog herinneren. Ook zonder computer en internet ging dat best goed.

Dank zij deze website weet ik dat Karel Vermeeren (Cuba sigarenwinkel in de Kerkstraat) een buurjongen van mijn moeder (A. de Haan) was.
Karel was al vroeg een verzamelaar. Wij kregen in de klas de opdracht om een toilettafel te tekenen. In die tijd kwam Charles Eijck vaak bij ons op bezoek en vroeg ik hem of hij voor mij een toilettafel wilde tekenen. Charles was doof en kon goed liplezen of wij schreven op een blocnote. Charles hield wel van een grapje en tekende een toiletpot met stortbak, hij had het zogenaamd niet verstaan, daarna tekende hij ook een toilettafel. Karel vond dit zo leuk en vroeg of hij de tekeningen mocht hebben, wat ik natuurlijk toestond.
Als de tekeningen bewaard zijn gebleven weten de kinderen nu hoe zij in de verzameling terecht zijn gekomen.
Dit was begin jaren vijftig toen Charles Eijck aan de gebrandschilderde ramen in de Kerken van Eindhoven werkte.

Irma, de vader van Karel Vermeeren was onderwijzer. Heeft hij het krijtje ingeruild voor de sigaar?
Karel Vermeeren geeft in zijn boek "Eindhoven verleden tijd" op bladz 38 over sigarenmagazijn "Cuba" een aantal details maar hij vermeldt niet dat hij er gewoond heeft. In de Rozemarijnstraat - de latere Jan van Lieshoutstraat - heeft hij in ieder geval in zijn jeugdjaren gewoond. Intrigerend.

Carla, het sigarenmagazijn Cuba is te zien op foto 16537. Eerlijk gezegd weet ik niet of ze daar gewoond hebben maar in het Eindhoven van toen kende men elkaar al gauw. Misschien weet neef Jos de Haan er nog iets over te vertellen.

Onlangs besloot het college van B&W om het stadsparkje aan de Ten Hagestraat naar Karel Vermeeren te vernoemen, dit op verzoek van de Henri van Abbestichting. Een eer die Karel zeker toekomt gezien zijn verdiensten op het gebied van de Eindhovense geschiedschrijving. Vele Eindhovenaren hebben les van hem gehad en hij heeft ons vele boeken, schilderijen en prenten nagelaten.

youtu.be/2eTF1qjcilE

Een korte sfeerimpressie van de jaarlijkse kunstmarkt in het Karel Vermeerenplantsoen in Eindhoven. Professionele kunstenaars krijgen hier een podium om hun kunstwerken te tonen en bij te praten met vakgenoten. Ook is dit het moment waar de nieuwe stadsdichter gekozen gaat worden. Dit jaar, 2013 viel de eer te beurt aan een vrouwelijke dichter, Merel Morre. Zij volgt Piet van de Boom op. Merel Morre (1977) kwam zowel bij de jury als bij het publiek, dat mocht meestemmen, als favoriet uit de bus. Volgens juryvoorzitter Daams had Morre indruk gemaakt door voornamelijk uit het hoofd voor te dragen en door haar interactie met het publiek. Eindhoven kent pas sinds 2004 de traditie van stadsdichter. Jan van der Pol was in 2004 de eerste. Na hem volgden Frans van Hoof († 20 jan. 2013), Arnoud Rigter en Piet van den Boom.

Harrie Maas heeft nog een portret van mijn broer gemaakt toen die een jaar of 7 was. Harrie Maas woonde toen in de Akkerstraat. Als ik mij goed herinner had hij een glazen oog. Dick Coolhoven schrijft dat zijn vader wel eens met hem schaakte. Het zou kunnen dat mijn vader Harrie Maas kende van het schaken, mijn vader speelde voor de oorlog competitie in een team van het Eindhovens Schaak Genootschap. Ik heb geen idee hoe lang hij dat gedaan heeft. Na de oorlog heeft hij geprobeerd het mij en mijn broer te leren, maar talent bleken wij niet te bezitten. Vond ik niet erg, ik had wel graag het talent van Karel Vermeeren gehad, maar dat had ik ook al niet.