Ton is helaas vorig jaar of begin dit jaar gestorven.

Ton de Jong woonde op de Willemstraat. Bij hem thuis kon je losse suiker kopen. Zelfs per kopje. Ton is nu de directeur van de Lichtstad Operette volgens mij. Hun zaak op de Willemstraat was Lido.

Ton is inderdaad overleden. Zie Ton de Jong, artistiek directeur († 24-1-2007). Ton de Jong was als artistiek directeur vanaf de oprichting verbonden aan het Lichtstad Revue theater. Zijn creatieve geest bedacht iedere keer weer prachtige shows, inclusief de muziekkeuze, de teksten en de ruwe schetsen voor kleding en decors. Dankzij zijn nooit aflatende energie wist hij met het gezelschap de absolute top binnen de amateurgezelschappen te bereiken. Tot zijn laatste moment heeft Ton nog gewerkt aan de afronding van de huidige show, 'Jewels of the World', terwijl hij ook de volgende 'kleine' show al in de grondverf gezet heeft. Bron: lichtstadrevuetheater.nl/onzemensen.php

Wat betreft Ton de Jong, zie foto 12863

Staat Ton de Jong vlak bij Pater Oddens? Ik vermoed dat ik links sta van Ton de Jong. Wat een leuke tijd. Met Peter de Wind en anderen hadden we een voetbalelftal. Af en toe zong ik solo wat al spannend genoeg was. Boudewijn Smits was de vaste solozanger en Frankie?

Ton staat inderdaad links van pater Oddens. Als solozanger herinner ik me vooral Theo Bell. Hij had een mooie sopraanstem.Op de foto schuin naar achter kijkend is volgens mij René de Wind uit de Tramstraat.

Wie op deze foto is dan Theo Bell? Is inderdaad een goede zanger, nog steeds! Kom maar kijken en luisteren op 9 december als hij optreedt met The Vitals in het Stadspaviljoen tijdens Back to the Sixties.

Inderdaad ben ik degene die vooraan 2e van links staat. Toendertijd woonde ik in de Tramstraat, waar mijn broer Peter nog steeds woont.

Begin jaren 60 van de vorige eeuw was ik als sopraan lid van het koor Cor Jesu van de Heilig Hart parochie onder leiding van Nor Dijkstra (bijnaam “de Bult” omdat hij altijd gebogen liep). Daarna lid geworden bij de “Sanghertjes uyt die Haghe”. Ik herinner me de ademhalingsoefeningen van pater Casper Oddens. Ik moest op een Zweedse bank op mijn rug gaan liggen met een stapel bijbels op mijn buik. En dan maar ademhalingsoefeningen doen. Van de wandeling vanuit het klooster via de korte loopbrug naar de kerk is mij de asbak bij de deur altijd bijgebleven. Evenals de geur van inderhaast uitgedoofde sigaren. De paters legden hun sigaren in deze asbak alvorens de kerk te betreden. Ook de hitte van de heteluchtverwarming op het priesterkoor is me bijgebleven. Tijdens de kerstnachtmissen (het waren er drie achterelkaar) waaide de hete lucht onder onze witte pijen. De kerk zat te koukleumen en wij zweetten wat af. Ook heb ik leuke herinneringen aan de zomerkampen in Mook. ’s Morgens naar de veldkerk en daarna ontbijten en sport en spel. Later heb ik nog pianoles van Oddens gehad maar dat liep op niets uit. Te klassiek in een periode van Beatles, Stones enz.