In dit pand heeft nog lang café De Snoei gezeten.

De Snoei was het vaste kroegje van mijn opa Toirkens. En helemaal achterin de straat tegenover het witte huis had je 'n textielwinkeltje (Sengers genaamd. Een vreselijk rommelig geheel, maar je vond er altijd wat je hebben wilde.)

Ja in het winkeltje van Sengers verkochten ze ook kleding en nog verder de Draaiboomstraat in was een slagerij genaamd Berends, en de groentenwinkel van Van de Werf en een snoepwinkeltje.

Ik heb nog steeds contact met Andries van de Werf en z'n vrouw door het korfballen (SDO Veldhoven). Andries heeft nog heel lang gezorgd voor het fruit bij de toernooien bij SDO. En we hebben het ook nog vaak over de good old days in Strijp.

Het snoepwinkeltje was van Heldoorn. Vroeger tot 1942, speelde ik vaak met de kinderen van Berends en van de Werf en anderen. In de Draaiboomstraat was zelden verkeer en het was dus een ideale straat om in te spelen.

Kijk, dat is nou grappig; de slagerij van Beerens (zo schrijf je het) was van mijn opa. Ik ben van 1961, geboren in Eindhoven (Dasstraat) en herinner me die slagerij nog goed en ook de Draaiboomstraat als zodanig. Mijn ouders zijn binnenkort 50 jaar getrouwd en in verband met de voorbereidingen voor hun sentimental journey kom ik hier terecht.
Mijn vader heet Eli Beerens en zou dus een speelkameraad geweest kunnen zijn van Joop Heldoorn, als ik het zo lees. Leuk om dat zo tegen te komen.

Zo'n 65 jaar later hoor je ineens over een kornuit uit de Draaiboomstraat. Eli Beerens. Ik kan hem nog goed herinneren, had ook nog een jongere broer, ik geloof Frans. Naast de slagerij was een open ruimte tot groenteboer Van der Werf, waar wij veel speelden. Beerens hadden de enige telefoon in het rijtje winkels, daar moest je gaan bellen als het nodig was. Die historische winkels zijn er jammer genoeg niet meer.

Eli's jongere broer heet Theo. Eli (mijn vader) en Theo zijn op 16-17 jarige leeftijd nog naar Rome gefietst en weer terug. Dat werd toen nog breed uitgemeten in de Eindhovense pers. Mijn oma, oftewel de vrouw van de slager, had die knipsels uiteraard bewaard. Dat van die enige telefoon wist ik niet, dat is leuk. De slagerij herinner ik me goed, met een achterplaats waar in een houten garage de eerste DAF van mijn opa prijkte.

Leuk dat verhaal over café de Snoei. Dikke sigarenwalm en de geur van vers getapt bier, dat was het handelsmerk daar in dat wat donkere en achteraffe café naast een billiard. Tja, ik denk inderdaad dat mijn grootvader daar ter plekke zowat de helft van de opbrengst van zijn verkochte huis aan de Willemstraat 96, vlakbij overigens, heeft omgezet in die bekende alcoholische en nicotineachtige versnaperingen. Mogelijk ook in andere cafés ook aan de Strijpsestraat, zoals de Goudvink, het Huukske en nog een handvol. Het moet een enorme omzetdaling teweeg hebben gebracht in dat café aan de Draaiboomstraat, toen mij opa stierf in 1968. Weet Ria overigens dat er nog een paar foto´s bewaard zijn gebleven van het huis Willemstraat 96 op minder dan 100 meter afstand? Ik weet me verder nog in detail te herinneren dat mijn opa zich regelmatig aan de een of andere lantaarnpaal moest vasthouden om zich oriënteren op weg van een café terug naar huis. Het lijkt me dat deze lantaarnpaal vlakbij het café daar, dat alsnog zou kunnen bevestigen.
===Waarschijnlijk niet Jan, deze paal is een vrij nieuwe van aluminium. ;-) = Frans===

Ik weet ook nog heel goed dat mijn familie Voorjans daar ook het nodige hebben genuttigd. Want de Snoey werd gerund door Anneke en Piet Wagenmakers. Helaas is Anneke overleden. En naast de Snoey woonde de familie Lahaye en daarnaast de familie Narings. Een dochter van Lahaye woont nu tegenover mij. Dat is Lies, en haar vader is afgelopen jaar op 99-jarige leeftijd overleden.

Ha, mijn neef Jan. Laat die foto's dan eens zien hier! Ben zeer benieuwd. Waar onze opa woonde (Willemstraat 96) dat was een uniek huis! Dikwijls kwam ik op bezoek bij hem. Unne gave mens hoor, onze opa! Achter het huis was 'n zeer lange tuin met heerlijke pruimenbomen. Maar ook 'n plek waar het toilet was gevestigd. Een vierkant hok met een houten deur. En daar achter gewoon een houten bak waar op je je behoefte kon doen. Raar maar waar.

Bij de Snoei werden deze personen ijverig geholpen door ene Kees van Keulen, die naast onze winkel woonde aan de andere kant van het gangetje. Die kwam minstens een keer in de week thuis na uitbundige celebraties, om welke reden dan ook. Dit veroorzaakte dan veel pret voor de jeugd in de Draaiboomstraat. Soms werd hij geholpen thuis te komen door een lokale politieman, De Boer geheten, die woonde in de Frederiklaan.

Die foto´s van Willemstraat 96 hou je nog even tegoed Ria. Ze werden overigens gemaakt door jouw bloedeigen broer en fotograaf Wim, twee ervan in ieder geval. Een andere is door een onbekende persoon gemaakt en daar staat je nicht Agnes op van tante Sien, overigens al jaren terug overleden in Canada. Ik heb hier in Chili alleen de negatieven en dat kost me even tijd ze weer op te zoeken. Geef me een weekje de tijd en ik laat je weten per e-mail. De drie foto´s zijn van rond 1975. En volgens mij zijn het absoluut de enige foto´s op de hele wereld van dat stukje Willemstraat, tussen de Draaiboomstraat en de Gagelstraat. Overigens heb ik zelf ook nog een andere foto van die achtertuin van de Willemstraat 96, inclusief die pruimenbomen, van veel verder terug in de tijd, ik gok op ca. 1938. Jouw vader en al zijn broers en tantes staan erop. Dat toilet in die achtertuin was waarschijnlijk alleen bedoeld voor de dames. De tuin was veel te lang immers om die tocht helemaal naar achteren te maken voor een simpel plasje. De pruimenbomen daar aan de Willemstraat 96, inclusief de voorganger van die lantaarnpaal aan de Draaiboomstraat zouden e.e.a. kunnen bevestigen.

Wij gingen wel eens naar café de Snoei als we wat te vieren hadden vanuit ons werk bij Philips. Het was er altijd bere-gezellig  maar er waren nog wel meer café's die na afloop van het werk bezocht werden, b.v. de Goudvink met Ad achter de tap en zeker niet te vergeten de twee kroegen op de hoek van de Doelenstraat.

Nou Jan, beste neef. Waar blijven de foto's?

Mijn moeder Arnolda werd eigenaresse van het café in 1924 en heeft het café gedreven tot 1929. Daarna heeft zij het café verhuurd tot 1936. Zij is er toen opnieuw ingetrokken, met mijn vader Kees Snoeijs. Ik heb jullie grootvaders, ooms en tantes enz. allen meegemaakt. In 1954 trok mijn zuster met haar man Piet Wagemakers in het café.

De foto is in 1967 gemaakt. Het café is intussen in de staat gebracht zoals op foto "Draaiboomstraat'.

Ik zoek mensen die de naam Swiggers in combinatie met de Draaiboomstraat kunnnen herinneren. Ik doe onderzoek naar Anna Elisabeth Swiggers, Zij kwam naar Deurne op 8 januari 1940 vanuit Eindhoven en haar laatste adres was dus in de Draaiboomstraat. Wie kan zich iets herinneren van de combinatie Swiggers en de Draaiboomstraat nummer 9?