Bij het Eindhovens Dagblad moest men zondagsavonds ook de voetbaltoto, wanneer je 11-12-13 goed had tenminste, inleveren. Mijn opa uit Nuenen heeft ooit dertien goed gehad in de toto, hij leverde hier zijn formulier in, en er werd nadien flink gefeest in café het Huukske in Nuenen. De prijs was vele malen kleiner dan de rekening.

Op 1 mei 1989 is de naam van het reisbureau op de hoek Willemstraat/Kleine Berg gewijzigd van naam. Het was NRV Holiday; het werd toen M-Travel reisburo. De foto moet dus na 1 mei 1989 genomen zijn.

Als je in de jaren 60 vaak met de stadsbus naar Gestel reisde, was van de chauffeur vaak een stukje stuurmanskunst vereist om deze afslag naar de Kleine Berg te nemen. Het leek soms wel of de bus het E.D.-gebouw binnenreed. Maar het is dacht ik nooit gebeurd, wel spannend.

Na het Eindhovens Dagblad werden er ook kinderboeken gedrukt en gebonden. Ik kan me de naam van de drukkerij niet meer herinneren. Daarna is deze naar de overkant verhuisd waar later ook Van Dunnen meubels verkocht. Het pand heeft vele bestemmingen gehad. Zo zat daar ook de vreemdelingenpolitie onder leiding van de heer Van Straten. Was een forse man. Later werd er ook tekenles gegeven. Door Mattie Christensen. Alleen voor vrouwen. Het was er altijd een gezellige boel. In het reisbureaupand zat vroeger Tenax, tassenzaak, nu op de Hermanus Boexstraat. Weet iemand wanneer het gebouw gebouwd werd en mogelijk de architect?

Heette deze drukkerij niet Hermes? Mignot & de Block liet bij deze firma hun vellen accijnsbanderollen van de belastingdienst met eigen tekst bedrukken en deze vellen werden hier versneden tot het formaat banderol zoals we ze kennen op sigarendoosjes en pakjes sigaretten.

Architect L.J.P. Kooken, 1933-1935 gebouwd.

In dit pand (recht onder de klok) huisde vroeger ook een tandarts. Geen aardige man herinner ik me als klein meisje, een engerd hoor! Je moest dan 'n ellenlange trap op naar boven. Doodnerveus was je dan als je boven kwam. De naam van de tandarts weet ik niet meer.

Ria, dat was tandarts W. Huiskens, op Keizersgracht 4.

Ik heb die trap ook heel wat keren beklommen, maar ik kwam er nooit voor de tandarts, maar voor zijn zoon Wim, een vriendje dat, net als ik, in de Akkerstaat school ging. Vaak liepen we samen op. Hij kwam langs mijn huis op de Kleine Berg en we hebben een keer samen een kerstboompje losgepraat bij het bloemenhalletje aan de Hoogstraat en in triomf meegevoerd naar school. De tandarts kan ik me zelfs niet herinneren. Vanaf het balkon aan de zijkant van het woongedeelte had je een vrij uitzicht op de tuin van Fens waar we met buurtkinderen samenkwamen, veilig voor de blikken van volwassenen die zich toen nog al vaak bemoeiden met op straat spelende kinderen. Parkeerterreinen waren in die tijd nog niet nodig, bijna niemand had toen een auto.