Wat ik wel kan vertellen is dat de 2 soldeerbouten welke deze monteuse gebruikt zijn gemaakt bij de PIT (Produkten industriële toepassingen). Binnen PHILIPS heerste toen nog het dogma dat men alles zelf moest maken. Voor de veiligheid werkten deze bouten op een lage spanning keuze tussen de 6 en 10 volt. Ook de zware trafo die hiervoor nodig was werd in eigen huis gemaakt.

Over de soldeerbout nog het volgende. Vroeger repareerden wij deze zelf en gebruikte er asbestpulp voor tot slot. Nu was het veelal de gewoonte de asbest gewoon in de mond te doen waardoor deze kneedbaar werd en dus makkelijk op zijn plaats te brengen was. Niemand klaagde erover en het spul zat gewoon in een vat waardoor je na gebruik je kleren maar afklopte met de hand, zodat je een ander nog niet kon zien staan door de stof. Als er een deuk uit de auto gehaald moest worden, werd alvorens de vlam er op kwam rondom even afgedekt met asbest.

In 1962 tot 1968 heb ik op het produktiebureau van de toenmalige RGT gewerkt. De radio-afdeling zat op SBP 3.

Op school kregen we lessen in 'Veiligheid'. Daarin stond als voorbeeld van ultieme veiligheid een foto van een brandweerman in een asbestpak.