Cafe de Vredesduif (de Beer) bestaat in 2012 honderd jaar en is nog steeds in het bezit van dezelfde familie. De huidige uitbaatster Hennie van Oorschot-van Hout is een kleindochter van de eerste uitbater Harrie de Beer.

Harmonie Apollo's Lust was van 1965 tot 1991 'thuis' bij café de Vredesduif.

Het mag een wonder heten dat dit café de Vredesduif er nog steeds staat. Dit café staat namelijk al zo lang ik weet over de zogenaamde rooilijn. In de jaren 60, of misschien al eerder was er sprake van dat het café afgebroken moest worden. In het huis dat nog net zichtbaar is zat in de jaren 50-60 een kleermaker.

Dit is het café waar mijn ouders in de jaren '30 elkaar ontmoet hebben. Ik hoor ze de verhalen nog vertellen over de Beer aan de Tongelresestraat. Ze kwamen zelf uit de Bosboomstraat.

Ook in de jaren 70 woonde de kleermaker er nog op nr. 185. Hij was mijn buurman; ik woonde op 183. Begin jaren 80 ben ik er nog enkele jaren lid geweest van de biljartclub in de Vredesduif. Drie broers van de familie van Hout: Harrie, Piet en Ad, waren 'de motor' achter die club. Hennie stond toen ook al achter de tap. In de winter werd er af en toe erwtensoep uitgedeeld, of roggebrood met zult. Dat werd natuurlijk zelf gemaakt door Hennie's moeder van Hout in het keukentje van het woonhuis achter het café. Een fantastisch authentieke kroeg!

Cafe de Beer en Apollo's Lust: eerst was het harmonie "Villapark", maar deze harmonie werd steeds kleiner omdat er eenvoudig te weinig muzikanten waren. Er kwam toen een fusie met Apollo's Lust. Ik heb daar ook gespeeld tot 1967. Toen ben ik naar Duitsland verhuisd. Kortgeleden was ik in het café. Ik ben natuurlijk ook in de zaal geweest. Er is niets veranderd! Zelfs de duivenkorven waren er nog! Ik heb nog 2 foto's gevonden: een van de dirigent (naam?) en een waar ik ben te zien met mijn hoorn bij een concert. Deze foto's zal ik graag insturen. Misschien hebben nog meer lui foto's van toen? Misschien kent iemand mij nog?

Dit café was in of vlak na de oorlog ook ingericht voor een klas van de kleuterschool. Ik ben er namelijk in 1944 of 1945 als zodanig naartoe gegaan. Ik weet niet precies het jaartal omdat me ook nog bijstaat dat ik op de Montessorischool heb gezeten in de Treurenburgstraat. Harrie van Hout van café "De Beer" zat ook bij mij op de lagere school, de Stanislausschool (de nieuwe school) op de Tongelresestraat

Is het gerucht waar dat er omstreeks de jaren 30 buiten het café iemand doodgestoken is om een duif? Er schijnt over dit voorval zelfs een liedje gemaakt te zijn. Weet iemand hier meer van?

Op 13 april 1930 werd er inderdaad buiten een café aan de Tongelresestraat iemand doodgestoken gevonden. De man was een duivenliefhebber en werd door iemand aangesproken over het feit dat er een duif tegen diens antenne zou zijn gevlogen. Er ontstond een ruzie die voor A. Smit dodelijk afliep. De verdachte bekende en werd tot een jaar gevangenisstraf veroordeeld. Op de onvolprezen site van Kees van der Hoeven (http://ihesm.com/eindhoven1934) staat dat het inderdaad om dit café ging.

Geweldig Sjef, wat ben ik blij met je verwijzing naar de site van Kees van der Hoeven. Ik heb hier even lekker rondgestruind en weet nu zelfs waar de naam "Mico" (ijsfabriekje aan de Spoorstraat) voor staat. Althans zojuist wist ik het even. Wie weet hoeveel schatten er voor mij nog verborgen liggen in het wereldwijde web.

Nou Ger, dan zal het je plezier doen dat Kees ook een website heeft over het Eindhoven in 1917 (dus geen Gestel, Stratum, Strijp, Tongelre en Woensel!). http://www.ihesm.com/eindhoven/
Ik raad je aan op onze site ook eens naar de links te kijken. Wie weet staan daar ook nog wat onbekende sites bij.

Ik ben Ad Smits en ik ben de kleinzoon van Januske Smits die 13 april 1930 door messteken om het leven is gekomen. En dit naar aanleiding van ruzie om een duif. Ik hoorde van dit voorval op 15-jarige leeftijd bij de Philipsbrandweer van een van de werknemers. Dat was in 1959. Ik zat nog op de Philips Bedrijfsschool en hoorde van het voorval terwijl dit bij mij en mijn broers en zus helemaal niet bekend was. Eer was nooit met geen woord over gesproken door mijn ouders. Toen ik er na school over begon met mijn vader maakte dat na al die jaren heel veel verdriet los. Ik ben er later nog achter gekomen dat mijn oma een jaar later van verdriet is gestorven. Een tante heeft de broer en zussen die toen nog thuis waren het huis uit geholpen en gezorgd dat die goed terecht kwamen. Ik ben als oudste zoon vernoemd naar mijn grootvader Adrianus.
Ik ben nog wel eens in cafe "De Beer" geweest, en geloof me, dat gaf mij een heel vreemd gevoel toen ik daar was.

Hier heb ik leren dansen, toneelspelen. Wandelclub was er ook, enz. Het was er altijd reuze gezellig. Fijne jeugd gehad. Mijn vader was er ook altijd met zijn duiven.