Van de bekende duivenmelkersfamilie, Cor de Zeeuw. Hij gaf ook de 'Luchtbode' uit, een maandelijks krantje voor de vele honderden duivenmelkers in Eindhoven, met het laatste nieuws op duivengebied, zoals vluchten, prijzen, wedstrijduitslagen en allerlei familienieuws.

Ik ben in laat 1958 als leerling-handzetter in dienst getreden bij de Zeeuw. In die tijd was de duivenkrant het NPO (Nederlands Postduiven Orgaan), waarvan duizenden exemplaren gedrukt werden. Niet alleen Cor, maar ook Jan en Marius de Zeeuw waren werkzaam in de Drukkerij en in het NPO-kantoor. De jongste zoon van Cor (Adje) was er ook werkzaam als leerling-drukker. Het is opvallend dat de op het briefhoofd rokende schoorstenen werden gebruikt als een teken van welvaart.

In 1927 startte Cor de Zeeuw met De Duivenbode, dus geen Luchtbode, een weekblad voor de Eindhovense postduivensport. In het begin bevatte het blad voornamelijk uitslagen en nieuws van de plaatselijke postduivenverenigingen. Daar kwamen al snel ook nieuws en uitslagen van omliggende gemeenten bij en het duurde niet lang voordat De Duivenbode een postduivenblad was voor in hoofdzaak de drie zuidelijke provincies. Dat duurde tot de Tweede Wereldoorlog, toen de bezetter daar een einde aan maakte. Na het einde van de oorlog verscheen de Duivenbode al vrij snel weer wekelijks. In de provincies boven de grote rivieren verscheen vanaf het begin van de 20e eeuw De Postduif, een blad van G.J.D. Mingelen uit Assen. Door de oorlog was het eenheidsgevoel van de Nederlanders zodanig verstrekt, dat de Nederlandse Postduivenhouders Organisatie besloot om een poging te wagen om te komen tot een officieel orgaan voor deze nationale organisatie. Men benoemde een zogenaamde Orgaancommissie en die wist de heren Cor de Zeeuw en Gerard Mingelen ertoe te bewegen hun bladen te laten opgaan in één blad, het Nederlands Postduiven Orgaan. Vanaf 1948 verscheen dat als officieel orgaan van de Nederlandse Postduivenhouders Organisatie. Het blad bestaat nog steeds.

<<< Jos, ik mis je emailadres (Peter) >>>