Vrijdag 22 december 2006 was Trocadero voor het laatst open.
Maartje Smeets schreef kort daarvoor in het Eindhovens Dagblad het volgende artikel:
Einde voor 'huiskamer'
Samen heeft de vaste kern van vijf van Trocadero er ruim honderd dienstjaren in het restaurant op zitten. In oktober kregen ze definitief te horen dat hun geliefde Trocadero zou gaan sluiten. Zichtbaar aangeslagen vertelt serveerster Josina Evers (achttien jaar in dienst) over de reacties van mensen die ’de huiskamer’ aan het Stationsplein al jaren bezoeken: Sommige oudere vaste klanten vragen letterlijk met de tranen in hun ogen waar ze nu naartoe moeten.
Eigenaar J. Caelers van het restaurant heeft besloten de stekker uit de zaak te trekken. Het personeel is noodgedwongen naar huis gestuurd. Het pand wordt volledig verbouwd tot een nieuw restaurant met daarboven appartementen.
Trocadero begon 67 jaar geleden in de Vrijstraat. Vervolgens kwam er in 1950 een snackbar op het Stationsplein. Sinds 1979 is de zaak zoals die nu aan het plein staat. Geert Coppens staat er inmiddels 36 jaar achter de bar. Trocadero heeft altijd een lage drempel gehad. Mensen voelden zich hier thuis. Maar ook een huiskamer moet je af en toe opknappen. En dat gebeurde helaas niet meer.
Uitbater Bert Heessels (twintig jaar in dienst) denkt dat een samenloop van omstandigheden uiteindelijk voor een terugloop van de klandizie heeft gezorgd. De concurrentie in de horeca in Eindhoven is natuurlijk erg toegenomen. Het 18 Septemberplein heeft afgelopen jaar opengelegen, wat ongunstig was voor ons. Bovendien zijn met het verdwijnen van de rotonde de loopstromen veranderd, waardoor er hier minder mensen langskomen. We hadden dat kunnen overleven, maar onze eigenaar wilde iets anders. Dat is zijn goed recht.
Heessels wil echter niet de nadruk leggen op die zaken. Hij wil het vooral hebben over de vaste klanten van Trocadero. Mensen hadden hier eerste afspraakjes, vrijgezellenfeesten, trouwfeesten, namen hun kleinkinderen hier mee naartoe. We hadden hier zelfs koffietafels. Veel van onze klanten hadden een bepaalde band met Trocadero. Dat is nu voorbij.
Het personeel koos er zelf voor om vóór kerst te sluiten.

En waar moeten wij nou op zaterdag met Carnaval na de optocht en na een paar uur Oud Eindhoven ons canarvalsmenu gaan eten? We claimden jaren achtereen met een groep de ronde tafel waar we lekker lang doorgingen met keten, onder het genot van een schnitzel met friet of zoiets. Bedankt Trocadero, we hadden mooie tijden bij jullie. We zullen het missen.

Het viel me op dat in heel dat stuk in Het Eindhovens Dagblad niet gesproken wordt over Theo de Vries. Hij is toch heel lang uitbater van Trocadero geweest. Hij heeft ook veel voor Eindhoven betekend, o.a. het organiseren van de Eindhovense Jazzdagen volgens mij. Theo de Vries en Trocadero was een begrip jarenlang.

<<< Theo staat op foto 3593 (Peter) >>>

Jammer de sluiting van Trocadero. Ook voor ons groepje oud-collega's was Trocadero jarenlang, 's maandags met carnaval, de gezellige huiskamer. Hier werd met een eenvoudige doch voedzame maaltijd een dagje stappen afgesloten. Dit was dan de ontmoetingsplaats van vele bekenden die we daar dan in de goede stemming aantroffen. Nogmaals jammer.

Trocadero! Jaren achtereen stond ik er met Fancy op hun gezellige podium muziek te maken tijdens het Fiesta del Sol. En altijd een prima onthaal in eendrachtige samenwerking met de Bagatelle. In de tijd van Theo, in de tijd van Brigitte en ook daarna. Hoe moet dat nou verder, zonder Trocadero? Jos, verzin een list!

Het laatste commentaar op deze foto dateert al weer van een tijdje geleden en voor die mensen die het nog niet wisten, deze zaak is weer open in de vorm van een splinternieuw restaurant met de naam RossaNero. De uitbaters zijn, jawel, Bert Heesels en Geert Plompen en iedereen die het oude Trocadero een warm hart toedraagt zou hier weer eens moeten komen kijken. Oude tijden herleven en ook ik en mijn partner Brigitte de Vries komen hier met veel plezier.

In de Bagatelle heb ik vanaf 1970, opening Bijenkorf Piazza, in vele, vele avonden een groot aantal vaten bier gedronken in die jaren. Englebert, de Knak, Gijs Ketel en zijn vrouw, het personeel van de Bijenkorf en de Rabobank aan de andere kant van het spoor. Tjonge, dat waren leuke tijden. 24 jaren oud was ik toen, nu 66. Nostalgie..........