Links 't Fruithuis en rechts sigarenmagazijn Konings-van 't Hof. Later zat daar een tijdschriften- en boekenhandel.

De Voodoo kwam daar later en sindsdien is het m.i. horeca-bestemming gebleven.

Ik lees net dat de architect van de rijwielstalling, A.L.Bogers, in maart 1941 is overleden.
Vraag aan A. Verhaegen en Vic: is dat de beroemde Abraham Bogers uit Woensel?

Heel leuk om dit na vele jaren weer eens terug te zien. Links naast de rijwielstalling was rond 1950 een winkeltje met kantoorbenodigdheden van Huub van Laarhoven. Dat heeft daarna mijn oom Frans van Asten, een broer van mijn moeder, overgenomen. Toen verkocht hij al veel Triumph-typemachines. Maar hij moest nog wel enkele jaren onder de naam van Huub van Laarhoven door blijven gaan. Toen hij met zijn zaak verhuisde naar de Aalsterweg, is hij doorgegaan onder zijn eigen naam. Zijn enige zoon Frank van Asten heeft later de zaak overgenomen en is daarna verhuisd naar de nieuwe zaak tegenover de Sint Joriskerk.

Zat daar rechts niet een typemachinehandel (Van Asten) voor- of nadat die tijdschriftenhandel daar zat? Die tijdschriftenhandel verkocht overigens spannende tijdschriften van de naturistenbond of zo. Ze lagen met bruine bandjes erom in de etalage.

Wat Willy links noemt heet bij Tini rechts. Het is maar of je naar de rijwielstalling gaat (Tini) of uit de rijwielstalling komt (Willy).

Beste mensen, mjn oom Frans van Asten zat links als je de fietsenstalling inging.

Waar zat die Van Asten eigenlijk, rechts of links of links en rechts? Ik had zo'n mooie verklaring om Tini en Willy allebij gelijk te geven. Links dus volgens zijn neef. Sorry Tini.

Willy, de winkel was op nr. 9 en je oom was een officieel Remington-agent.

Marjo, je bent goed op de hoogte over mijn oom Frans, want het klopt allemaal hoor.

Verplaatst van een andere foto.
Nou Mari, de Lach en de Piccolo waren in huize Pilgram genoegzaam bekend via de door jou gememoreerde leesmap. Wat ik in Villa De Laak aantrof was ongekend heftig voor die tijd. Behalve Helios Zonnestraal, overigens een blad voor Naturisten, verkrijgbaar vlak naast Trocadero tegenover het station, herinner ik me geen namen. Wij zaten met rode oortjes te kijken naar al dat fraais dat zelfs in België en Frankrijk vaak zijn oorsprong had.
Added by P.pilgram on 15 January 2007.

P.Pilgram, ik zei ook dat het hoogstwaarschijnlijk was dat deze bladen daar aanwezig waren. Wij hadden totaal geen benul van nog iets heftigers op dat gebied, de Lach en de Piccolo waren al goed voor rode konen op ons gezicht bij de kapper. Ik heb een paar maanden geleden nog eens een de Lach uit 1964 gelezen en bekeken, en wat daar in stond is in deze tijd echt totaal onschuldig materiaal.
Added by Mari Kieneker on 15 January 2007.

Verplaatst van een andere foto.
De Lach kochten wij in een winkeltje ergens aan het Stationsplein op de hoogte van waar later ergens ook nog een fietsenstalling zat geloof ik. We durfden hem niet mee naar huis te nemen en bewaarden hem onder de automat van onze Simca.

Lach, Nar, cherio, dat zijn maar kinderboekjes vergeleken met de huidige bladen, o.a. wat vroeger de Katholieke Illustratie was. Als het in dit tempo doorgaat, valt er direct niets meer te raden. Vergelijk de vuile spijkerbroeken van tegenwoordig, met de top geklede meisjes van de elders geplaatste foto 8554.

De Lach en De Piccolo! Harrie Jekkers maakte er zijn show De lachende piccolo van. Elke week zag ik ze in de leesmap van onze kapsalon. Zodra de nieuwe binnen was, dook ik in die map. Ons vader altijd: "jongen, wa neemde daar mee? De nieuwe Donald Duck, pap". Maar het waren de Katrienen van De Lach en De Piccolo. Veel glamourfoto's en pin up-plaatjes waarvan tegenwoordig niemand meer dorst krijgt, zelfs niet als je een kilo zout opeet. Toen was het allemaal wel spannend!

Ach het voetbalvandalisme was ook nog maar kinderspel. Alles groeit.

Bij de kapper was de Lach ook te lezen (als je die in je handen kreeg), maar was meestal al in gebruik, door de ouderen. Was het daarom zo druk, en gingen de heren vaker naar de kapper dan nodig was?

A.L Bogers was de zoon van Abraham Bogers uit Woensel.

De winkel met tijdschriften rechts naast de rijwielstalling was van mijn peetoom, ome Jo. Hij was succesvol met boeken en tijdschriften die soms pikant waren en dan ook afgeplakt op bepaalde onderdelen in de etalage lagen, wat de fantasie nog meer prikkelde. Zijn moeder Konings van 't Hof was in 1942 weduwe geworden en in de zelfde week haar winkel op de Demer door het bombardement verloren. Op haar naam stond daarvoor dus eerst de sigarenwinkel naast de stalling. Mijn oom heeft de winkel tot de jaren 80 volgehouden. Mijn oma heeft tot haar dood bij ons op de Tongelresestraat 311 gewoond.

In de Eindhovensche Illustratie van Theo Verschueren vinden we ook nog een foto van het interieur van deze rijwielstalling, waar "heel wat karretjes geborgen worden". Bovendien is er ook nog de oude houten bergplaats, welke eveneens "in functie" blijft.

Ik heb hier jaren gewoond. Toen heette het "Hotel Le Duc". Er was één deur die naar de hotelreceptie ging en eentje voor privé. Daartussen de Voodoo. Rechts van die discotheek de Bruna en links Aarts met hun kantoorboekhandel. Naast ons Trocadero en Hotel Bristol en de Vest. Verder om de hoek de 'Grand Bazar', later V&D. Toen stonden de (stads)bussen nog aan de stadse kant en zaten er allerlei winkeltjes onder het spoor.
<<< Peer, mogen we je achternaam ook weten? (Red.) >>> 

Ik begrijp uit papieren dat mijn opa Willem Arts hier in 1930 rijwielbewaarder was. Ik herken alleen de man op de foto (zie onder) niet als Willem Arts.

Wat Tini schrijft klopt helemaal. Wij noemden het "vieze boekjes". Als je ziet wat er tegenwoordig zoal aangeboden wordt, kun je er alleen maar om lachen. Andere tijden inderdaad.