Deze verschrikkelijke aanblik kreeg ik toen ik 's morgens naar mijn werk bij Lebesque (de huidige Danssalon) wilde gaan. 't Silveren Seepaerd was nl. onze buur een deur verder en we kenden heel veel mensen daar. Mijn zus woonde met haar gezin boven Lebesque en zij waren al geëvacueerd nadat de voetballers van Chemie Halle met de dood in hun ogen via de platte daken over haar bed waren gevlucht. Een ervaring die je nooit meer vergeet, temeer nog omdat er wekenlang in dat gapende zwarte gat lakens uit de ramen hingen, waarlangs de mensen gevlucht waren, pumps en kledingstukken op de daken lagen etc. etc. In het belang van het onderzoek bleef alles lang zoals het was en speelde de horrorfilm zich dagelijks weer voor je ogen af. Bij het zien van de foto bekruipt je weer dat akelige gevoel en draait de horrorfilm na zoveel jaren opnieuw af, alsof het gisteren gebeurd is.