Bijdrager Regionaal Historisch Centrum Eindhoven - RHCe
Jaar: 1923
Locatie 1.:Gestel |731 Genderbeemd |Karel de Grotelaan/Meerveldhovenseweg *
Onderwerp.: Bedrijven / Industrie |Steenfabrieken |De Meierij
Steenfabriek De Meierij.
| Beschrijving | We weten dat de fabriek al in 1911 werd gekocht door Eindhovenaar J. v.d. Ven. In de Tweede Wereldoorlog was hij gesloten, maar werd daarna weer opgestart. Weliswaar verdwenen de hoge schoorstenen omdat een nieuwe oven was geïnstalleerd. In 1968 werd de fabriek onteigend en in 1970 afgebroken voor stadsuitbreiding. Het oorspronkelijke adres was Lange Dijk 60. In 1924 zou de straatnaam zijn gewijzigd in Meerveldhovenseweg. De klei werd betrokken uit de Engelsbergen. De steenfabriek lag ongeveer op de plek waar nu bejaardentehuis Genderhof staat. (RHCe 0015803) |
|---|---|
| Geplaatst op | 06-08-2005 |
| Email bijdrager |
|
Reacties
Naam: Ad Pluijm
Ja dat klopt, ik heb hier nog een maand of 3 gewerkt en kan me de hele situatie zo voor de geest halen. Mijn maten toen waren Jan Snijders en Hans v/d Heijden en als ik het goed heb Harrie Thommassen.
Naam: Pipo v.d. Looij
Dag Ad, je zit er naast. Deze mannen werkten bij die andere steenfabriek "De Koraal" aan de Blaarthemseweg in Zeelst. Wel vlakbij!
Naam: Ad Pluijm
Is helemaal mogelijk Pipo, ik weet echt niet meer hoe die steenoven heette, maar wel dat hij langs de Blaarthemseweg lag, dat klopt wel.
Naam: Jan Snijders
Ad ik heb nooit daar gewerkt, wel op de Koraal en die was op de Kasteelweg. Daar werkte de hele buurt van de Bergen op Zoomstraat o.a. de piep. Ik denk dat je er een klein beetje naast zit .
Naam: Johan Vervest
De Blauwe van Och en Noud Kersjes vergeten ?
Naam: Jan Snijders
Wat denk je van Sjang Tomassen?
Naam: H. Roosen
Ik heb als kleine jongen op zondag regelmatig mijn oom (Janus Roosen) die daar werkte als stoker mee geholpen. Op mijn manier hielp ik dan mee met het vullen van de potjes met kolen. Het tingelen van de potjes, waneer er weer wat kolen naar de stookruimtes vielen, staat me nog steeds bij. Ook kwam altijd even meneer Janssen kijken of alles goed ging, dan kreeg ik van hem altijd een kwartje, wat ik dan vrij snel had ingeruild tegen een reep chocola aan de overkant van de fabriek bij het café. Volgens mij was dat Het Witte Perd. Ik denk nog regelmatig met plezier terug aan deze tijd.