Die vitrinekasten heb ik altijd prachtig gevonden. Ik heb er toen vaak met mijn moeder naar staan kijken, en zeker 's avonds en in de winter als het vroeg donker was en de verlichting in die vitrines brandde. Dan fonkelden al die prachtige sieraden en andere metalen producten je tegemoet en lokten de mensen naar binnen, de winkel in. En nu? Foetsie. Die kasten kunnen nu goed als granulaat onder de A50 liggen. Sunt, sunt, sunt.