Om het maar voor het nageslacht te bewaren: Kajotsters dat staat voor KJV. Dat zijn de Katholieke Jonge Vrouwen, de vrouwelijke afdeling van de Katholieke Actie. En die Actie, dat is weer een mondiaal groepsgebeuren, geïnitieerd en geïnspireerd door Paus Pius XI. Die wilde in de dertiger jaren van de vorige eeuw een Katholieke Beweging op de been brengen die vooral "de straat" moest veroveren: dat wil zeggen dat men zich in het openbare maatschappelijke leven moest manifesteren als belijdend katholiek, begeesterd door de gedachte om de rechtvaardigheid van Christus te realiseren door sociale liefdadige actie voor maatschappelijk misdeelden, hulpbehoevenden, de zwakkeren in de samenleving. Het was dus een organisatie gericht, zoals dat heette, op sociaal hulpbetoon. Door bejaardenzorg, begeleiding van de straatjeugd en opgeschoten jongeren, het verstrekken van kosteloos onderricht en bijscholing, lichaamsoefening, hulp in de huishouding of inzamelingen en fondsvorming. Men moest zich als dienaren van Christus doen kennen, via vlaggen, uniformering, optochten, demonstraties en manifestaties zoals stadionspelen, dramaspelen op straat of plein, zangkoren en spreekkoren. Het was de bedoeling daarbij tegenwicht te bieden tegen de fascistische, nationaal-socialistische en socialistische volksorganisaties die in deze opgewonden en overspannen periode zich eveneens openlijk manifesteerden om hun staatkundige strevingen uit te dragen. Vandaar de uniformen, want al deze clubs, groepen, verenigingen en organisaties bediende zich van dat soort kleding en uiterlijke kentekenen. Men moest "de straat veroveren", het "heil van Christus" in georganiseerde woorden en daden kenbaar maken. De socialisten deden dat bijvoorbeeld via de manifestaties van de "Rode Valken" en de fascisten via straatmarsen van weerafdelingen ondermeer die van de Nationaal-Socialistische Partij in Nederland. Of, bij de KJV, via paasspelen op het kerkplein, paasvuren of pinkersterzangen. Daarmee zal deze groep zich bijvoorbeeld wel hebben bezig gehouden. Het is dus niet hetzelfde als de padvinderij of de scouting: daar ging het meer om de sportieve ontspanning en de gezelligheidsbeleving rond het knetterend kampvuur, het beleven van de vrije natuur. Niet uit staatkundige motieven, al zaten die er misschien ook wel achter. De KJV en de KA heeft tot in de zestiger jaren van de vorige eeuw zich gemanifesteerd in het Brabantse, vooral rond verkiezingstijd, om de Rooms-Katholieke staatspartij en later de Katholieke Volkspartij van jeugdig élan te voorzien. En de staatkundige denkbeelden ervan in parochieel verband uit te dragen. Hun optochten mochten vooral geen liturgisch processie-karakter krijgen, omdat toen nog het processieverbod gold, dat deze godsdienstige uiting strafbaar stelde op de plaatsen waar deze uiting vóór 1814 nog niet had plaatsgehad. De deconfessionalisering maakte deze soort groepsvorming tot een overleefd verschijnsel. Er is eigenlijk niets voor in de plaats gekomen. Ik zie Buma van het CDA nog niet met een muziekkorps de Gerarduslaan op marcheren met een militaire pet op met een kruissymbool en een scanderend zangkoor van jonge vrouwen achter hem aan. En is dat een gemis?