Het tweede pand van links staat er volgens mij nog en er heeft vroeger een meubelzaak gezeten, waarvan mij de naam even niet te binnen schiet. Stond hier ook ergens niet een sigarenfabriek?

Giovanni, ik neem aan dat je De Vijfeij (ik weet echt niet of ik het goed spel) en Keraco bedoelt. Beide goed.

Het pand waar nog juist de auto uitsteekt was vroeger café "De valk". Daarnaast de weduwe Goudsmits-van Vijfeijken, in de volksmond, en later ook de officiële firmanaam, "de Vijfeij" genoemd. Een dochter, Jo, was akela van de welpen van Lambertus. Daarnaast woonde Van Dooren. Keraco was volgens mij later machinefabriek Frencken.

En toen was de pot met witte verf leeg.

Ja Jan, en men heeft de moeite nog eens niet genomen er een rechte lat naast te leggen. Eigenlijk denk ik, samen met jou, dat er een pand vlak naast heeft gestaan, maar wat? Was het Keraco die sigarenfabriek?
Bij de Vijfeij werkte ook Piet Goudsmits en die woonde in de Rivierstraat.

Juist Toon, allemaal waar. Jo is nog vriendin geweest met mijn zus Leny en bij Van Dooren hadden ze een dochter Annie, die weer vriendin was met mijn zus Plonie. Ik weet nog dat ik wel eens meemocht naar de Hoogstraat om bij Van Dooren naar Sjoukje Dijkstra te kijken (kunstrijden op de schaats). Wat kunnen herinneringen belangrijk lijken.;-)

Moeder Goudsmits, Marie Vijfeij en haar twee dochters Jo en Toos werkten in de winkel. In het begin voornamelijk kruidenierswaren, de broers Huub, Harrie en Piet brachten voornamelijk boodschappen rond met de bakfiets. Later is de zaak uitgebreid met huishoudelijke artikelen, speelgoed en meubelen.

Heb bij de Vijfeij gewerkt, ik dacht zo rond 1961 met ... van Dorst (voornaam kwijt) als woningstoffeerder.

Ad, wor hedde geij nie geweirkt.

Bij Philips en de DAF.

Mijn moeder is van 1916. Komt van Blaarthem. Waarom weet ik niet, maar zij heeft het ook altijd over Vijfeij. Dit terwijl ze vanaf de jaren dertig in Strijp woonde.

In een van de huizen aan de rechterzijde heeft een zekere Van Dooren gewoond. Hij kwam regelmatig bij ons thuis langs om geld (verzekeringspremie) op te halen voor of de DELA of voor een verzekeringsmaatschappij.

Even een rectificatie van mijn bijdrage dd. 20-11-12: Mijn zus had niets met Jo Vijfeij; het betreft hier Bep Vijfeij uit de Bennekelstraat. Zo, ik kan weer slapen.

Ger, die van de Bennekelstraat heetten ook Van Vijfeijken. Ik heb bij Gerard op de Lambertusschool gezeten. Die had polio gehad en zat in een invalidenwagentje wat door collega´s van zijn vader, sigarenmakers bij Karel I, bij elkaar was gebracht.

Toon, naast de witte huizen hebben nog 2 of 3 andere woningen gestaan. Daarna kwam de fabriek van Keraco. Een van deze 3 huizen was het geboortehuis van mijn moeder Frida van Rijsingen. Van Dooren was getrouwd met een nichtje van mijn moeder.

In de 70-er jaren kwamen Henk Sips en ik op zondagmorgen in café de Valk en de cafébaas was de Tut. We dronken altijd uit de fles. "De Tut" had namelijk de gewoonte zijn kam nat te maken in de spoelbak om zijn haren te kammen (smakelijk) maar het was er wel gezellig en goedkoop, drie voor een gulden.

Tegenover de Vijfeij lag de inrit naar een klein landhuis met een slotgracht. Wij woonden op het Willaertplein en de tuin en slotgracht van deze villa grensden aan het Willaertplein. Werd omsloten door een grote beukenhaag van wel twee meter hoog. Weet iemand wie in deze villa heeft gewoond en zijn er foto's van?

Het 'landhuis' aan het eind van de inrit is later het gebouw van de verkenners en welpen van Lambertus geworden. De Paulusstam heeft daar zelf een lokaal aangebouwd. Ik heb zelf ook nog meegebouwd; alles onder leiding van dhr. V. Dooren die naast de Vijfey woonde en die uitvoerder was in de bouw. Zijn zoon Henk was ook lid. Als ik mij niet vergis was de naam van het huis vroeger "Rozenstein" of iets dergelijks.

Het rechtse huis was het geboortehuis van mijn moeder Frida van Rijsingen. In 1933 getrouwd met mijn vader Arie Bazelmans en gaan wonen op het Willaertplein 6.

Wij woonden iets verder op de Blaarthemseweg 28 en gingen elke zondag met ons moeder wandelen, en op een keer viel er zomaar een zatlap uit het café daar. Mijn moeder, die toch een enorme hekel aan zatlappen had, hielp hem op de stoep te leggen anders kwam hij misschien onder een auto. Toch een nobel gebaar van ons moeder en we liepen naar het Lambertuskerkhof. Dat waren onze uitjes vroeger, maar ja, je wist niet beter hè

Vroeger, het was in de jaren '50 was het voor ons Strijpse kinderen die lopende over de Limburglaan (door ons de Nieuwe weg genoemd) en Laagstraat naar de Blaarthemseweg bij opa op bezoek gingen opvallend dat in Strijp weinig beschonken mannen rondliepen en wij er in Gestel altijd weer meerderen tegenkwamen.

De slordig geschilderde witte strook kwam omdat vlak tegen 342 de fabriek stond. Zie luchtfoto nr.1336 van Keraco. Er was een heel smalle achterom tussen fabriek en huis. Tot 1967 woonde hier Gerrit Boons, verzekeringsagent voor "De Utrechtse". Gerrit was de zoon van Christianus Boons, naast meesterknecht bij de Keraco nog veel meer. Deze Christianus was getrouwd met Wilhelmina van Rijsingen. Ernaast woonde een korte periode weduwe Hanneke Boons-Kapteijns met kinderen. De genoemde Van Dooren is mij onbekend. Zie ook de website "eindhoven in 1934".