Dit plaatje roept herinneringen op. Zo hoog het been optillen heb ik nooit gedurfd. Ik was al blij dat ik vooruit kwam. Ik ben een keer erg hard gevallen en het was afgelopen met het "kunstrijden". Gebritst werd er daar ook aan de tekening op de stoep te zien. Daar moest je ook een beetje soepel en lenig voor zijn, met name als je hokken over moest slaan en dan proberen niet op de lijn te komen want dan was je af!

Ja, dat is ie dan, "de zweefstand" op Hudora rolschaatsen. Hoort eigenlijk nog bij dat beide armen opzij worden gehouden, alsof je vliegt.

Rechts van de ingang ligt de etalage vol ongebrande pinda's. Het branden gebeurde in de winkel. Op straat rook je die heerlijke pindalucht.

Op de foto zijn te zien de dochters van Janssen. Dat zijn An en Coby. Heel erg leuk! Dank daarvoor!

Praat me niet over Hudora-rolschaatsen, die wilde iedereen hebben en de meesten hadden die ook. Ik had er ook uitdrukkelijk om gevraagd voor mijn verjaardag, maar wat deden mijn ouders? Ze kochten Gloria-rolschaatsen voor mij. Ik was op een zondag jarig en ik mocht ze ruilen, maar ja je wilt ze toch proberen. Had ik nooit moeten doen, het waren rotdingen.

Je had Hudora met hoge en lage wielen. Met lage wielen waren ook rotdingen, Paul.

Lieke, je moet aan de jeugd van tegenwoordig wel even uitleggen wat britsen was, ik denk tenminste dat kinderen van nu geen idee hebben wat dat was. Maar ja, wie gebruikt er nog schoensmeer uit zo'n rond doosje? Op school deden jongens het ook.

Britsen was een kinderspel (hinkelen). Zoek op Google naar hinkelen en je krijgt prima uitleg (dit voor de jeugd van tegenwoordig). De babyboomers, of nog ouder, hebben geen uitleg nodig.