Z'n bijnaam was D'n Adam en na de oorlog kreeg hij samen met mijn grootvader Harrie Toirkens de opdracht alle paling en vis weg te vissen aan het Eindhovensch Kanaal(hoofd), dat een tijdlang werd drooggepompt vanwege de vele granaten en andere munitie uit de Tweede Wereldoorlog oorlog die er nog steeds lagen. Ja, d'n Adam, de Duitsers, d'n oorlog, een combinatie die voor sommigen andere herinneringen naar boven kan brengen. Maar het is hier niet de plaats om dat uit de doeken te doen. Maar het is waarschijnlijk een verklaring dat speciaal hier voor zijn winkel, zo'n lange rij wachtenden staat. En mag niet onvermeld blijven, d'n Adam pachtte een deel van de Dommel van mijn grootvader om er te vissen, dus ik heb de verhalen over mijn vader en d'n Adam vaak genoeg aangehoord.

Wat ik me herinner is, dat ze bij de familie Adam een zoon hadden met een geestelijke beperking. Karel liep altijd vóór elke harmonie uit en deed alsof hij de tambour-maître was. Er was niemand die daar iets van zei, het werd altijd getolereerd.

Heeft die fam. Adam later op de Aalsterweg op de hoek van de Gerarduslaan gewoond?

De Karel die jullie bedoelen woonde vroeger in de Primulastraat, wij als kinderen noemden hem Kareltje omdat hij altijd liep te kuchen.

Nee Leo, je bent abuis. Kareltje Kuch heette Herpers en woonde op de hoek Gerarduslaan. Zie commentaar bij foto 3036! In herinneringen worden kennelijk bij meer mensen soms zaken door elkaar gehaald.

Een opmerking op het schrijven van Jan Toirkens: ooit gehoord van de klok en de klepel, dit is hier wel van toepassing. Hier zijn andere dingen aan de orde. Dan liever het hele verhaal. Het waren nl onze buren.

Tonnie van Herk, jij kent dus het hele verhaal? Mooi ... zou je mij dat willen vertellen? Ik ben een achterkleindochter van hem. Zowel mijn vader als ik zijn best benieuwd naar het echte verhaal. Het enige dat ik weet is waar Jan Toirkens op doelt. Maar aangezien wij natuurlijk altijd een ander verhaal gehoord hebben? Mijn oma (Han Sanders-Adam, oudste dochter) is een paar weken geleden overleden.

Nou voor die andere verhalen moet je toch eens met mijn vader, (ome) Luciën Adam praten Linda, die kan je veel vertellen.

De man die komt aanlopen, met de pet op, is Bernard van Wessel, de opa van Rien van Keulen.

Nu ben ik wel heel nieuwsgierig geworden naar de vishandelaar d'n Adam, en welk verhaal hierboven niet opgeschreven wordt.

De oude man links met de emmer is Johannes van Gastel uit de Looijakkerstraat. Oude mensen staan niet in de rij. Zij werden eerder bediend. Vis was op de bon.
Mevrouw Adam is later op deze plaats een fritestent begonnen.