De kapsalon heette kapsalon Heeren. Zo heette de kapper zelf toevallig. Ze hadden altijd een hele leuke etalage met bewegende dingen, daar stonden wij als kind altijd naar te kijken.

De Taveerne, voor mij synoniem met George Gussenhoven (Sjors dus). Jammer dat ik de weinige keren dat ik in Nederland ben, niet meer even binnen kan lopen voor een trappist en voetbalverhalen.

In het pand kapsalon Heeren ben ik in 1929 geboren en ik heb daar gewoond tot mijn vertrek naar Australië in 1951.

Mijn opa en oma Laurens en Toos Heeren hebben daar tot 1987 gewoond. Mijn moeder Corry is daar geboren. Tot 1984 kapperszaak en drogisterij geweest met inderdaad die geweldige etalage!

Het straatje links was de Smalle Haven en volgens ons moeder kon ik daar beter niet komen. Mijn vraag 'waarom niet?' werd niet beantwoord. Later hoorde ik dat daar dames hun eerbaarheid verkochten.

Da's ook toevallig. Op het Stratumseind had je ook een kapsalon, die werd bestierd door dhr. V.d. Goorbergh. Deze zaak heette daarna café 'De Herenkapper'.

Jij hoorde het pas later van die dames? Ben je niet eens stiekem gaan kijken Paul? Juist omdat het niet mocht? Dat geloof ik niet helemaal. Ik denk dat je al eerder wist wat daar aan de hand was, dus dat je moeder niks nieuws vertelde. Op straat hoor je meer dan jouw of mijn moeder kon vertellen.

Eerlijk Bert, ik was zo groen als gras. Ik had nog geen idee waarom er naast jongens ook meisjes bestonden. Ik wist wel van het kleine verschil, dat had ik o.a. gezien in de fietsenstalling van het Aloysius aan de Deken van Somerenstraat, toen we daar met een stuk of 12-13 kinderen uit de buurt doktertje gingen spelen. Het platte woord waarmee de activiteiten tussen mannen en vrouwen werden aangeduid kende ik ook en mij werd gevraagd of ik dacht dat die zouden kunnen uitlopen op beschuit met muisjes. Dat heb ik toen overtuigend ontkend. Mijn vader was arts dus ik moest het wel weten, toch? Maar wees gerust, die achterstand in kennis heb ik later meer dan goedgemaakt.