In wat nu de Waagstraat heet, heeft net naast het Waaggebouw, onder WO II tot aan de grote gasexplosie rond Kerstmis 1943, het gastankstation van Gemeente-bedrijven gezeten. De autodichtheid was toen nog zeer dun en alleen zij die een vergunning van de bezetter hadden, zoals b.v. huisartsen, ambulan- ces, vrachtauto's, bussen, enz., mochten die gebruiken. Maar omdat benzine en diesel schaars waren en hoofdzakelijk door de Duitse bezetter gebruikt mochten worden, reden de overige auto's op gas. In Eindhoven en omgeving was dit mijngas van de Staatsmijnen in Zuid-Limburg, dat in vier stalen gascilinders naast elkaar, in een rek boven op het dak van de personenauto was aangebracht. In het midden van de Waagstraat stonden twee gastappunten, zodat twee auto's tegelijkertijd konden tanken. Dit gas werd door twee grote compressoren op de vereiste druk gebracht. De ene, een Frans merk, was een LE BRUN, de ander, een Duits merk, was een NEUMANN. Ander verkeer was in dat straatje niet toegestaan.
Omdat de bezetter deels ook van dat gas gebruik maakte, bestaat het sterke vermoeden dat de explosie van het gastankstation aan sabotage te wijten is; voor zover ik weet is de echte oorzaak nooit opgehelderd. Auto's en vooral ook bussen die niet op mijngas reden, hadden een eigen gasfabriekje op een aanhangertje. Hierin werden of steenkool of houtblokken vergast. Op EIB is ergens zo'n Stadsbus te zien.
|