Pastoor Theo van Amstel was een trouwe supporter van de voetbalclub RKVV Tongelre. Langs de lijn was zijn kreet -uiterst- dikwijls te horen. Er moest dan meer over de vleugels gespeeld worden. Er wordt zelfs verteld dat hij bij belangrijke thuiswedstrijden van de vereniging de tijd van het lof verzette van drie naar vijf uur. Bij een uitwedstrijd tegen Boxtel kwam hij zelfs tijdens de rust met een tas vol appels uit eigen tuin het kleedlokaal binnen. De club stond op dat moment achter. De spelers moesten maar een appeltje eten, dan zouden ze wel winnen. Toen de pastoor het kleedlokaal verlaten had en een van de spelers een appeltje wilde eten, werd de toenmalige trainer woedend. Met een volle maag kon men niet spelen, vertelde hij. De wedstrijd werd gewonnen. Zou het aan de appels gelegen hebben?
|